Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | lŏquĭtor |
II sing. | lŏquĭtāris, lŏquĭtāre |
III sing. | lŏquĭtātur |
I plur. | lŏquĭtāmur |
II plur. | lŏquĭtamĭni |
III plur. | lŏquĭtantur |
IMPERFETTO |
I sing. | lŏquĭtābar |
II sing. | lŏquĭtabāris, lŏquĭtabāre |
III sing. | lŏquĭtabātur |
I plur. | lŏquĭtabāmus |
II plur. | lŏquĭtabamĭni |
III plur. | lŏquĭtantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | lŏquĭtābor |
II sing. | lŏquĭtabĕris, lŏquĭtabĕre |
III sing. | lŏquĭtabĭtur |
I plur. | lŏquĭtabĭmur |
II plur. | lŏquĭtabimĭni |
III plur. | lŏquĭtabuntur |
PERFETTO |
I sing. | loquitatus, –a, –um sum |
II sing. | loquitatus, –a, –um es |
III sing. | loquitatus, –a, –um est |
I plur. | loquitati, –ae, –a sumus |
II plur. | loquitati, –ae, –a estis |
III plur. | loquitati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | loquitatus, –a, –um eram |
II sing. | loquitatus, –a, –um eras |
III sing. | loquitatus, –a, –um erat |
I plur. | loquitati, –ae, –a eramus |
II plur. | loquitati, –ae, –a eratis |
III plur. | loquitati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | loquitatus, –a, –um ero |
II sing. | loquitatus, –a, –um eris |
III sing. | loquitatus, –a, –um erit |
I plur. | loquitati, –ae, –a erimus |
II plur. | loquitati, –ae, –a eritis |
III plur. | loquitati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | lŏquĭter |
II sing. | lŏquĭtēris, lŏquĭtēre |
III sing. | lŏquĭtētur |
I plur. | lŏquĭtēmur |
II plur. | lŏquĭtemĭni |
III plur. | lŏquĭtentur |
IMPERFETTO |
I sing. | lŏquĭtārer |
II sing. | lŏquĭtarēris, lŏquĭtarēre |
III sing. | lŏquĭtarētur |
I plur. | lŏquĭtāremur |
II plur. | lŏquĭtaremĭni |
III plur. | lŏquĭtarentur |
PERFETTO |
I sing. | loquitatus, –a, –um sim |
II sing. | loquitatus, –a, –um sis |
III sing. | loquitatus, –a, –um sit |
I plur. | loquitati, –ae, –a simus |
II plur. | loquitati, –ae, –a sitis |
III plur. | loquitati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | loquitatus, –a, –um essem |
II sing. | loquitatus, –a, –um esses |
III sing. | loquitatus, –a, –um esset |
I plur. | loquitati, –ae, –a essemus |
II plur. | loquitati, –ae, –a essetis |
III plur. | loquitati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | lŏquĭtāre |
II plur. | lŏquĭtamĭni |
FUTURO |
II sing. | lŏquĭtātor |
III sing. | lŏquĭtātor |
II plur. | – |
III plur. | lŏquĭtantor |
INFINITO |
PRESENTE |
lŏquĭtāri |
PERFETTO |
Singolare: | loquitatus, –a, –um esse |
Plurale: | loquitati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | loquitatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | loquitatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
lŏquĭtans, –antis |
FUTURO |
loquitatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | loquitatum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | lŏquĭtandi |
Dativo: | lŏquĭtando |
Accusativo: | lŏquĭtandum |
Ablativo: | lŏquĭtando |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:LOQUITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|