Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | lāmentor |
II sing. | lāmentāris, lāmentāre |
III sing. | lāmentātur |
I plur. | lāmentāmur |
II plur. | lāmentamĭni |
III plur. | lāmentantur |
IMPERFETTO |
I sing. | lāmentābar |
II sing. | lāmentabāris, lāmentabāre |
III sing. | lāmentabātur |
I plur. | lāmentabāmur |
II plur. | lāmentabamĭni |
III plur. | lāmentabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | lāmentābor |
II sing. | lāmentabĕris, lāmentabĕre |
III sing. | lāmentabĭtur |
I plur. | lāmentabĭmur |
II plur. | lāmentabimĭni |
III plur. | lāmentabuntur |
PERFETTO |
I sing. | lamentatus, –a, –um sum |
II sing. | lamentatus, –a, –um es |
III sing. | lamentatus, –a, –um est |
I plur. | lamentati, –ae, –a sumus |
II plur. | lamentati, –ae, –a estis |
III plur. | lamentati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | lamentatus, –a, –um eram |
II sing. | lamentatus, –a, –um eras |
III sing. | lamentatus, –a, –um erat |
I plur. | lamentati, –ae, –a eramus |
II plur. | lamentati, –ae, –a eratis |
III plur. | lamentati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | lamentatus, –a, –um ero |
II sing. | lamentatus, –a, –um eris |
III sing. | lamentatus, –a, –um erit |
I plur. | lamentati, –ae, –a erimus |
II plur. | lamentati, –ae, –a eritis |
III plur. | lamentati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | lāmenter |
II sing. | lāmentēris, lāmentēre |
III sing. | lāmentētur |
I plur. | lāmentēmur |
II plur. | lāmentemĭni |
III plur. | lāmententur |
IMPERFETTO |
I sing. | lāmentārer |
II sing. | lāmentarēris, lāmentarēre |
III sing. | lāmentarētur |
I plur. | lāmentarēmur |
II plur. | lāmentaremĭni |
III plur. | lāmentarentur |
PERFETTO |
I sing. | lamentatus, –a, –um sim |
II sing. | lamentatus, –a, –um sis |
III sing. | lamentatus, –a, –um sit |
I plur. | lamentati, –ae, –a simus |
II plur. | lamentati, –ae, –a sitis |
III plur. | lamentati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | lamentatus, –a, –um essem |
II sing. | lamentatus, –a, –um esses |
III sing. | lamentatus, –a, –um esset |
I plur. | lamentati, –ae, –a essemus |
II plur. | lamentati, –ae, –a essetis |
III plur. | lamentati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | lāmentāre |
II plur. | lāmentamĭni |
FUTURO |
II sing. | lāmentātor |
III sing. | lāmentātor |
II plur. | – |
III plur. | lāmentantor |
INFINITO |
PRESENTE |
lāmentāri |
PERFETTO |
Singolare: | lamentatus, –a, –um esse |
Plurale: | lamentati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | lamentatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | lamentatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
lāmentans, –antis |
FUTURO |
lamentatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | lamentatum |
Passivo: | lamentatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | lāmentandi |
Dativo: | lāmentando |
Accusativo: | lāmentandum |
Ablativo: | lāmentando |
|
GERUNDIVO |
lāmentandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:LAMENTOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|