Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


irrumpor - Diatesi passiva

(irrumpo, irrumpis, irrupi, irruptum, irrumpĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. irrumpor
 II sing. irrumpĕris, irrumpĕre
 III sing. irrumpĭtur
 I plur. irrumpĭmur
 II plur. irrumpimĭni
 III plur. irrumpuntur
IMPERFETTO
 I sing. irrumpēbar
 II sing. irrumpebāris, irrumpebāre
 III sing. irrumpebātur
 I plur. irrumpebāmur
 II plur. irrumpebamĭni
 III plur. irrumpebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. irrumpar
 II sing. irrumpēris, irrumpēre
 III sing. irrumpētur
 I plur. irrumpēmur
 II plur. irrumpemĭni
 III plur. irrumpentur
PERFETTO
 I sing. irruptus, –a, –um sum
 II sing. irruptus, –a, –um es
 III sing. irruptus, –a, –um est
 I plur. irrupti, –ae, –a sumus
 II plur. irrupti, –ae, –a estis
 III plur. irrupti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. irruptus, –a, –um eram
 II sing. irruptus, –a, –um eras
 III sing. irruptus, –a, –um erat
 I plur. irrupti, –ae, –a eramus
 II plur. irrupti, –ae, –a eratis
 III plur. irrupti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. irruptus, –a, –um ero
 II sing. irruptus, –a, –um eris
 III sing. irruptus, –a, –um erit
 I plur. irrupti, –ae, –a erimus
 II plur. irrupti, –ae, –a eritis
 III plur. irrupti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. irrumpar
 II sing. irrumpāris, irrumpāre
 III sing. irrumpātur
 I plur. irrumpāmur
 II plur. irrumpamĭni
 III plur. irrumpantur
IMPERFETTO
 I sing. irrumpĕrer
 II sing. irrumperēris, irrumperēre
 III sing. irrumperētur
 I plur. irrumperēmur
 II plur. irrumperemĭni
 III plur. irrumperentur
PERFETTO
 I sing. irruptus, –a, –um sim
 II sing. irruptus, –a, –um sis
 III sing. irruptus, –a, –um sit
 I plur. irrupti, –ae, –a simus
 II plur. irrupti, –ae, –a sitis
 III plur. irrupti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. irruptus, –a, –um essem
 II sing. irruptus, –a, –um esses
 III sing. irruptus, –a, –um esset
 I plur. irrupti, –ae, –a essemus
 II plur. irrupti, –ae, –a essetis
 III plur. irrupti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. irrumpĕre
 II plur. irrumpĭmini
FUTURO
 II sing. irrumpĭtor
 III sing. irrumpĭtor
 II plur. –
 III plur. irrumpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 irruptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 irrumpi
PERFETTO
 Singolare: irruptus, –a, –um esse
 Plurale: irrupti, –ae, –a esse
FUTURO
 irruptum esse
GERUNDIVO
 irrumpendus, –a, –um
SUPINO
 irruptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  irrumpo irrŭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IRRUMPOR100}} ---CACHE---