Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | interrŏgor |
II sing. | interrŏgāris, interrŏgāre |
III sing. | interrŏgātur |
I plur. | interrŏgāmur |
II plur. | interrŏgamĭni |
III plur. | interrŏgantur |
IMPERFETTO |
I sing. | interrŏgābar |
II sing. | interrŏgabāris, interrŏgabāre |
III sing. | interrŏgabātur |
I plur. | interrŏgabāmur |
II plur. | interrŏgabamĭni |
III plur. | interrŏgabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | interrŏgābor |
II sing. | interrŏgabĕris, interrŏgabĕre |
III sing. | interrŏgabĭtur |
I plur. | interrŏgabĭmur |
II plur. | interrŏgabimĭni |
III plur. | interrŏgabuntur |
PERFETTO |
I sing. | interrogatus, –a, –um sum |
II sing. | interrogatus, –a, –um es |
III sing. | interrogatus, –a, –um est |
I plur. | interrogati, –ae, –a sumus |
II plur. | interrogati, –ae, –a estis |
III plur. | interrogati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interrogatus, –a, –um eram |
II sing. | interrogatus, –a, –um eras |
III sing. | interrogatus, –a, –um erat |
I plur. | interrogati, –ae, –a eramus |
II plur. | interrogati, –ae, –a eratis |
III plur. | interrogati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | interrogatus, –a, –um ero |
II sing. | interrogatus, –a, –um eris |
III sing. | interrogatus, –a, –um erit |
I plur. | interrogati, –ae, –a erimus |
II plur. | interrogati, –ae, –a eritis |
III plur. | interrogati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | interrŏger |
II sing. | interrŏgēris, interrŏgēre |
III sing. | interrŏgētur |
I plur. | interrŏgēmur |
II plur. | interrŏgemĭni |
III plur. | interrŏgentur |
IMPERFETTO |
I sing. | interrŏgārer |
II sing. | interrŏgarēris, interrŏgarēre |
III sing. | interrŏgarētur |
I plur. | interrŏgarēmur |
II plur. | interrŏgaremĭni |
III plur. | interrŏgarentur |
PERFETTO |
I sing. | interrogatus, –a, –um sim |
II sing. | interrogatus, –a, –um sis |
III sing. | interrogatus, –a, –um sit |
I plur. | interrogati, –ae, –a simus |
II plur. | interrogati, –ae, –a sitis |
III plur. | interrogati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interrogatus, –a, –um essem |
II sing. | interrogatus, –a, –um esses |
III sing. | interrogatus, –a, –um esset |
I plur. | interrogati, –ae, –a essemus |
II plur. | interrogati, –ae, –a essetis |
III plur. | interrogati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | interrŏgāre |
II plur. | interrŏgamĭni |
FUTURO |
II sing. | interrŏgātor |
III sing. | interrŏgātor |
II plur. | – |
III plur. | interrŏgantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
interrogatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
interrŏgāri |
PERFETTO |
Singolare: | interrogatus, –a, –um esse |
Plurale: | interrogati, –ae, –a esse |
FUTURO |
interrogatum esse |
GERUNDIVO |
interrŏgandus, –a, –um |
SUPINO |
interrogatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERROGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|