Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


innītor - Diatesi attiva

(innītor, innītĕris, innixus sum, innīti)

verbo intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. innītor
 II sing. innītĕris, innītĕre
 III sing. innītĭtur
 I plur. innītĭmur
 II plur. innītimĭni
 III plur. innītuntur
IMPERFETTO
 I sing. innītēbar
 II sing. innītebāris, innītebāre
 III sing. innītebātur
 I plur. innītebāmur
 II plur. innītebamĭni
 III plur. innītebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. innītar
 II sing. innītēris, innītēre
 III sing. innītētur
 I plur. innītēmur
 II plur. innītemĭni
 III plur. innītentur
PERFETTO
 I sing. innixus o innisus, –a, –um sum
 II sing. innixus o innisus, –a, –um es
 III sing. innixus o innisus, –a, –um est
 I plur. innixi o innisi, –ae, –a sumus
 II plur. innixi o innisi, –ae, –a estis
 III plur. innixi o innisi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innixus o innisus, –a, –um eram
 II sing. innixus o innisus, –a, –um eras
 III sing. innixus o innisus, –a, –um erat
 I plur. innixi o innisi, –ae, –a eramus
 II plur. innixi o innisi, –ae, –a eratis
 III plur. innixi o innisi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. innixus o innisus, –a, –um ero
 II sing. innixus o innisus, –a, –um eris
 III sing. innixus o innisus, –a, –um erit
 I plur. innixi o innisi, –ae, –a erimus
 II plur. innixi o innisi, –ae, –a eritis
 III plur. innixi o innisi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. innītar
 II sing. innītāris, innītāre
 III sing. innītātur
 I plur. innītāmur
 II plur. innītamĭni
 III plur. innītantur
IMPERFETTO
 I sing. innītĕrer
 II sing. innīterēris, innīterēre
 III sing. innīterētur
 I plur. innīterēmur
 II plur. innīteremĭni
 III plur. innīterentur
PERFETTO
 I sing. innixus o innisus, –a, –um sim
 II sing. innixus o innisus, –a, –um sis
 III sing. innixus o innisus, –a, –um sit
 I plur. innixi o innisi, –ae, –a simus
 II plur. innixi o innisi, –ae, –a sitis
 III plur. innixi o innisi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innixus o innisus, –a, –um essem
 II sing. innixus o innisus, –a, –um esses
 III sing. innixus o innisus, –a, –um esset
 I plur. innixi o innisi, –ae, –a essemus
 II plur. innixi o innisi, –ae, –a essetis
 III plur. innixi o innisi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. innītĕre
 II plur. innītimĭni
FUTURO
 II sing. innītĭtor
 III sing. innītĭtor
 II plur. –
 III plur. innītuntor
INFINITO
PRESENTE
 innīti
PERFETTO
 Singolare: innixus o innisus, –a, –um esse
 Plurale: innixi o innisi, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: innixūrūm o innisūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: innixūros o innisūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 innītens, –entis
FUTURO
 innixūrūs o innisūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: innixum o innisum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: innītendi
 Dativo: innītendo
 Accusativo: innītendum
 Ablativo: innītendo
 
GERUNDIVO
 –


<<  innītens innixūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INNITOR100}} ---CACHE---