Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


incurro - Diatesi attiva

(incurro, incurris, incurri, incursum, incurrĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. incurro
 II sing. incurris
 III sing. incurrit
 I plur. incurrĭmus
 II plur. incurrĭtis
 III plur. incurrunt
IMPERFETTO
 I sing. incurrēbam
 II sing. incurrēbas
 III sing. incurrēbat
 I plur. incurrebāmus
 II plur. incurrebātis
 III plur. incurrēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. incurram
 II sing. incurres
 III sing. incurret
 I plur. incurrēmus
 II plur. incurrētis
 III plur. incurrent
PERFETTO
 I sing. incurri o incucurri
 II sing. incurristi o incucurristi
 III sing. incurrit o incucurrit
 I plur. incurrĭmus o incucurrĭmus
 II plur. incurristis o incucurristis
 III plur. incurrērunt o incucurrērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. incurrĕram o incucurrĕram
 II sing. incurrĕras o incucurrĕras
 III sing. incurrĕrat o incucurrĕrat
 I plur. incurrerāmus o incucurrerāmus
 II plur. incurrerātis o incucurrerātis
 III plur. incurrĕrant o incucurrĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. incurrĕro o incucurrĕro
 II sing. incurrĕris o incucurrĕris
 III sing. incurrĕrit o incucurrĕrit
 I plur. incurrerĭmus o incucurrerĭmus
 II plur. incurrerĭtis o incucurrerĭtis
 III plur. incurrĕrint o incucurrĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. incurram
 II sing. incurras
 III sing. incurrat
 I plur. incurrāmus
 II plur. incurrātis
 III plur. incurrant
IMPERFETTO
 I sing. incurrĕrem
 II sing. incurrĕres
 III sing. incurrĕret
 I plur. incurrerēmus
 II plur. incurrerētis
 III plur. incurrĕrent
PERFETTO
 I sing. incurrĕrim o incucurrĕrim
 II sing. incurrĕris o incucurrĕris
 III sing. incurrĕrit o incucurrĕrit
 I plur. incurrerĭmus o incucurrerĭmus
 II plur. incurrerĭtis o incucurrerĭtis
 III plur. incurrĕrint o incucurrĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. incurrissem o incucurrissem
 II sing. incurrisses o incucurrisses
 III sing. incurrisset o incucurrisset
 I plur. incurrissēmus o incucurrissēmus
 II plur. incurrissētis o incucurrissētis
 III plur. incurrissent o incucurrissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. incurrĕ
 II plur. incurrĭte
FUTURO
 II sing. incurrĭto
 III sing. incurrĭto
 II plur. incurritōte
 III plur. incurrunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 incurrens, –entis
FUTURO
 incursūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 incurrĕre
PERFETTO
 incurrisse o incucurrisse
FUTURO
 Singolare: incursūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: incursūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: incurrendi
 Dativo: incurrendo
 Accusativo: ad incurrendum
 Ablativo: incurrendo
SUPINO
 incursum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  incurrens incurror  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INCURRO100}} ---CACHE---