Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | impertĭor |
| II sing. | impertīris, impertīre |
| III sing. | impertītur |
| I plur. | impertīmur |
| II plur. | impertimĭni |
| III plur. | impertiuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impertiēbar |
| II sing. | impertiebāris, impertiebāre |
| III sing. | impertiebātur |
| I plur. | impertiebāmur |
| II plur. | impertiebamĭni |
| III plur. | impertiebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | impertĭar |
| II sing. | impertiēris, impertiēre |
| III sing. | impertiētur |
| I plur. | impertiēmur |
| II plur. | impertiemĭni |
| III plur. | impertientur |
| PERFETTO |
| I sing. | impertitus, –a, –um sum |
| II sing. | impertitus, –a, –um es |
| III sing. | impertitus, –a, –um est |
| I plur. | impertiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | impertiti, –ae, –a estis |
| III plur. | impertiti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | impertitus, –a, –um eram |
| II sing. | impertitus, –a, –um eras |
| III sing. | impertitus, –a, –um erat |
| I plur. | impertiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | impertiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | impertiti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | impertitus, –a, –um ero |
| II sing. | impertitus, –a, –um eris |
| III sing. | impertitus, –a, –um erit |
| I plur. | impertiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | impertiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | impertiti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | impertĭar |
| II sing. | impertiāris, impertiāre |
| III sing. | impertiātur |
| I plur. | impertiāmur |
| II plur. | impertiamĭni |
| III plur. | impertiantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impertīrer |
| II sing. | impertirēris, impertiirēre |
| III sing. | impertirētur |
| I plur. | impertirēmur |
| II plur. | impertirēmini |
| III plur. | impertirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | impertitus, –a, –um sim |
| II sing. | impertitus, –a, –um sis |
| III sing. | impertitus, –a, –um sit |
| I plur. | impertiti, –ae, –a simus |
| II plur. | impertiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | impertiti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | impertitus, –a, –um essem |
| II sing. | impertitus, –a, –um esses |
| III sing. | impertitus, –a, –um esset |
| I plur. | impertiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | impertiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | impertiti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | impertīre |
| II plur. | impertimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | impertītor |
| III sing. | impertītor |
| II plur. | – |
| III plur. | impertiuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| impertitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| impertīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | impertitus, –a, –um esse |
| Plurale: | impertiti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| impertitum esse |
| GERUNDIVO |
| impertiendus, –a, –um |
| SUPINO |
| impertitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPERTIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
