Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | exoscŭlor |
II sing. | exoscŭlāris, exoscŭlāre |
III sing. | exoscŭlātur |
I plur. | exoscŭlāmur |
II plur. | exoscŭlamĭni |
III plur. | exoscŭlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | exoscŭlābar |
II sing. | exoscŭlabāris, exoscŭlabāre |
III sing. | exoscŭlabātur |
I plur. | exoscŭlabāmur |
II plur. | exoscŭlabamĭni |
III plur. | exoscŭlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | exoscŭlābor |
II sing. | exoscŭlabĕris, exoscŭlabĕre |
III sing. | exoscŭlabĭtur |
I plur. | exoscŭlabĭmur |
II plur. | exoscŭlabimĭni |
III plur. | exoscŭlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | exosculatus, –a, –um sum |
II sing. | exosculatus, –a, –um es |
III sing. | exosculatus, –a, –um est |
I plur. | exosculati, –ae, –a sumus |
II plur. | exosculati, –ae, –a estis |
III plur. | exosculati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | exosculatus, –a, –um eram |
II sing. | exosculatus, –a, –um eras |
III sing. | exosculatus, –a, –um erat |
I plur. | exosculati, –ae, –a eramus |
II plur. | exosculati, –ae, –a eratis |
III plur. | exosculati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | exosculatus, –a, –um ero |
II sing. | exosculatus, –a, –um eris |
III sing. | exosculatus, –a, –um erit |
I plur. | exosculati, –ae, –a erimus |
II plur. | exosculati, –ae, –a eritis |
III plur. | exosculati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | exoscŭler |
II sing. | exoscŭlēris, exoscŭlēre |
III sing. | exoscŭlētur |
I plur. | exoscŭlēmur |
II plur. | exoscŭlemĭni |
III plur. | exoscŭlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | exoscŭlārer |
II sing. | exoscŭlarēris, exoscŭlarēre |
III sing. | exoscŭlarētur |
I plur. | exoscŭlarēmur |
II plur. | exoscŭlaremĭni |
III plur. | exoscŭlarentur |
PERFETTO |
I sing. | exosculatus, –a, –um sim |
II sing. | exosculatus, –a, –um sis |
III sing. | exosculatus, –a, –um sit |
I plur. | exosculati, –ae, –a simus |
II plur. | exosculati, –ae, –a sitis |
III plur. | exosculati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | exosculatus, –a, –um essem |
II sing. | exosculatus, –a, –um esses |
III sing. | exosculatus, –a, –um esset |
I plur. | exosculati, –ae, –a essemus |
II plur. | exosculati, –ae, –a essetis |
III plur. | exosculati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | exoscŭlāre |
II plur. | exoscŭlamĭni |
FUTURO |
II sing. | exoscŭlātor |
III sing. | exoscŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | exoscŭlantor |
INFINITO |
PRESENTE |
exoscŭlāri |
PERFETTO |
Singolare: | exosculatus, –a, –um esse |
Plurale: | exosculati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | exosculatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | exosculatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
exoscŭlans, –antis |
FUTURO |
exosculatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | exosculatum |
Passivo: | exosculatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | exoscŭlandi |
Dativo: | exoscŭlando |
Accusativo: | exoscŭlandum |
Ablativo: | exoscŭlando |
|
GERUNDIVO |
exoscŭlandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXOSCULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|