Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | ēnĕcor |
II sing. | ēnĕcāris, ēnĕcāre |
III sing. | ēnĕcātur |
I plur. | ēnĕcāmur |
II plur. | ēnĕcamĭni |
III plur. | ēnĕcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnĕcābar |
II sing. | ēnĕcabāris, ēnĕcabāre |
III sing. | ēnĕcabātur |
I plur. | ēnĕcabāmur |
II plur. | ēnĕcabamĭni |
III plur. | ēnĕcabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ēnĕcābor |
II sing. | ēnĕcabĕris, ēnĕcabĕre |
III sing. | ēnĕcabĭtur |
I plur. | ēnĕcabĭmur |
II plur. | ēnĕcabimĭni |
III plur. | ēnĕcabuntur |
PERFETTO |
I sing. | enectus o enecatus, –a, –um sum |
II sing. | enectus o enecatus, –a, –um es |
III sing. | enectus o enecatus, –a, –um est |
I plur. | enecti o enecati, –ae, –a sumus |
II plur. | enecti o enecati, –ae, –a estis |
III plur. | enecti o enecati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enectus o enecatus, –a, –um eram |
II sing. | enectus o enecatus, –a, –um eras |
III sing. | enectus o enecatus, –a, –um erat |
I plur. | enecti o enecati, –ae, –a eramus |
II plur. | enecti o enecati, –ae, –a eratis |
III plur. | enecti o enecati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | enectus o enecatus, –a, –um ero |
II sing. | enectus o enecatus, –a, –um eris |
III sing. | enectus o enecatus, –a, –um erit |
I plur. | enecti o enecati, –ae, –a erimus |
II plur. | enecti o enecati, –ae, –a eritis |
III plur. | enecti o enecati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | ēnĕcer |
II sing. | ēnĕcēris, ēnĕcēre |
III sing. | ēnĕcētur |
I plur. | ēnĕcēmur |
II plur. | ēnĕcemĭni |
III plur. | ēnĕcentur |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnĕcārer |
II sing. | ēnĕcarēris, ēnĕcarēre |
III sing. | ēnĕcarētur |
I plur. | ēnĕcarēmur |
II plur. | ēnĕcaremĭni |
III plur. | ēnĕcarentur |
PERFETTO |
I sing. | enectus o enecatus, –a, –um sim |
II sing. | enectus o enecatus, –a, –um sis |
III sing. | enectus o enecatus, –a, –um sit |
I plur. | enecti o enecati, –ae, –a simus |
II plur. | enecti o enecati, –ae, –a sitis |
III plur. | enecti o enecati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enectus o enecatus, –a, –um essem |
II sing. | enectus o enecatus, –a, –um esses |
III sing. | enectus o enecatus, –a, –um esset |
I plur. | enecti o enecati, –ae, –a essemus |
II plur. | enecti o enecati, –ae, –a essetis |
III plur. | enecti o enecati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ēnĕcāre |
II plur. | ēnĕcamĭni |
FUTURO |
II sing. | ēnĕcātor |
III sing. | ēnĕcātor |
II plur. | – |
III plur. | ēnĕcantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
enectus o enecatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
ēnĕcāri |
PERFETTO |
Singolare: | enectus o enecatus, –a, –um esse |
Plurale: | enecti o enecati, –ae, –a esse |
FUTURO |
enectum esse o enecatum esse |
GERUNDIVO |
ēnĕcandus, –a, –um |
SUPINO |
enectu o enecatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENECOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|