Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dīvārĭcor |
II sing. | dīvārĭcāris, dīvārĭcāre |
III sing. | dīvārĭcātur |
I plur. | dīvārĭcāmur |
II plur. | dīvārĭcamĭni |
III plur. | dīvārĭcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dīvārĭcābar |
II sing. | dīvārĭcabāris, dīvārĭcabāre |
III sing. | dīvārĭcabātur |
I plur. | dīvārĭcabāmur |
II plur. | dīvārĭcabamĭni |
III plur. | dīvārĭcabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dīvārĭcābor |
II sing. | dīvārĭcabĕris, dīvārĭcabĕre |
III sing. | dīvārĭcabĭtur |
I plur. | dīvārĭcabĭmur |
II plur. | dīvārĭcabimĭni |
III plur. | dīvārĭcabuntur |
PERFETTO |
I sing. | divaricatus, –a, –um sum |
II sing. | divaricatus, –a, –um es |
III sing. | divaricatus, –a, –um est |
I plur. | divaricati, –ae, –a sumus |
II plur. | divaricati, –ae, –a estis |
III plur. | divaricati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | divaricatus, –a, –um eram |
II sing. | divaricatus, –a, –um eras |
III sing. | divaricatus, –a, –um erat |
I plur. | divaricati, –ae, –a eramus |
II plur. | divaricati, –ae, –a eratis |
III plur. | divaricati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | divaricatus, –a, –um ero |
II sing. | divaricatus, –a, –um eris |
III sing. | divaricatus, –a, –um erit |
I plur. | divaricati, –ae, –a erimus |
II plur. | divaricati, –ae, –a eritis |
III plur. | divaricati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dīvārĭcer |
II sing. | dīvārĭcēris, dīvārĭcēre |
III sing. | dīvārĭcētur |
I plur. | dīvārĭcēmur |
II plur. | dīvārĭcemĭni |
III plur. | dīvārĭcentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dīvārĭcārer |
II sing. | dīvārĭcarēris, dīvārĭcarēre |
III sing. | dīvārĭcarētur |
I plur. | dīvārĭcarēmur |
II plur. | dīvārĭcaremĭni |
III plur. | dīvārĭcarentur |
PERFETTO |
I sing. | divaricatus, –a, –um sim |
II sing. | divaricatus, –a, –um sis |
III sing. | divaricatus, –a, –um sit |
I plur. | divaricati, –ae, –a simus |
II plur. | divaricati, –ae, –a sitis |
III plur. | divaricati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | divaricatus, –a, –um essem |
II sing. | divaricatus, –a, –um esses |
III sing. | divaricatus, –a, –um esset |
I plur. | divaricati, –ae, –a essemus |
II plur. | divaricati, –ae, –a essetis |
III plur. | divaricati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dīvārĭcāre |
II plur. | dīvārĭcamĭni |
FUTURO |
II sing. | dīvārĭcātor |
III sing. | dīvārĭcātor |
II plur. | – |
III plur. | dīvārĭcantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
divaricatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dīvārĭcāri |
PERFETTO |
Singolare: | divaricatus, –a, –um esse |
Plurale: | divaricati, –ae, –a esse |
FUTURO |
divaricatum esse |
GERUNDIVO |
dīvārĭcandus, –a, –um |
SUPINO |
divaricatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIVARICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|