Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | distermĭnor |
II sing. | distermĭnāris, distermĭnāre |
III sing. | distermĭnātur |
I plur. | distermĭnāmur |
II plur. | distermĭnamĭni |
III plur. | distermĭnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | distermĭnābar |
II sing. | distermĭnabāris, distermĭnabāre |
III sing. | distermĭnabātur |
I plur. | distermĭnabāmur |
II plur. | distermĭnabamĭni |
III plur. | distermĭnabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | distermĭnābor |
II sing. | distermĭnabĕris, distermĭnabĕre |
III sing. | distermĭnabĭtur |
I plur. | distermĭnabĭmur |
II plur. | distermĭnabimĭni |
III plur. | distermĭnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | disterminatus, –a, –um sum |
II sing. | disterminatus, –a, –um es |
III sing. | disterminatus, –a, –um est |
I plur. | disterminati, –ae, –a sumus |
II plur. | disterminati, –ae, –a estis |
III plur. | disterminati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disterminatus, –a, –um eram |
II sing. | disterminatus, –a, –um eras |
III sing. | disterminatus, –a, –um erat |
I plur. | disterminati, –ae, –a eramus |
II plur. | disterminati, –ae, –a eratis |
III plur. | disterminati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | disterminatus, –a, –um ero |
II sing. | disterminatus, –a, –um eris |
III sing. | disterminatus, –a, –um erit |
I plur. | disterminati, –ae, –a erimus |
II plur. | disterminati, –ae, –a eritis |
III plur. | disterminati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | distermĭner |
II sing. | distermĭnēris, distermĭnēre |
III sing. | distermĭnētur |
I plur. | distermĭnēmur |
II plur. | distermĭnemĭni |
III plur. | distermĭnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | distermĭnārer |
II sing. | distermĭnarēris, distermĭnarēre |
III sing. | distermĭnarētur |
I plur. | distermĭnarēmur |
II plur. | distermĭnaremĭni |
III plur. | distermĭnarentur |
PERFETTO |
I sing. | disterminatus, –a, –um sim |
II sing. | disterminatus, –a, –um sis |
III sing. | disterminatus, –a, –um sit |
I plur. | disterminati, –ae, –a simus |
II plur. | disterminati, –ae, –a sitis |
III plur. | disterminati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disterminatus, –a, –um essem |
II sing. | disterminatus, –a, –um esses |
III sing. | disterminatus, –a, –um esset |
I plur. | disterminati, –ae, –a essemus |
II plur. | disterminati, –ae, –a essetis |
III plur. | disterminati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | distermĭnāre |
II plur. | distermĭnamĭni |
FUTURO |
II sing. | distermĭnātor |
III sing. | distermĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | distermĭnantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
disterminatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
distermĭnāri |
PERFETTO |
Singolare: | disterminatus, –a, –um esse |
Plurale: | disterminati, –ae, –a esse |
FUTURO |
disterminatum esse |
GERUNDIVO |
distermĭnandus, –a, –um |
SUPINO |
disterminatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISTERMINOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|