Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dissēpăror |
II sing. | dissēpărāris, dissēpărāre |
III sing. | dissēpărātur |
I plur. | dissēpărāmur |
II plur. | dissēpăramĭni |
III plur. | dissēpărantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dissēpărābar |
II sing. | dissēpărabāris, dissēpărabāre |
III sing. | dissēpărabātur |
I plur. | dissēpărabāmur |
II plur. | dissēpărabamĭni |
III plur. | dissēpărabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dissēpărābor |
II sing. | dissēpărabĕris, dissēpărabĕre |
III sing. | dissēpărabĭtur |
I plur. | dissēpărabĭmur |
II plur. | dissēpărabimĭni |
III plur. | dissēpărabuntur |
PERFETTO |
I sing. | disseparatus, –a, –um sum |
II sing. | disseparatus, –a, –um es |
III sing. | disseparatus, –a, –um est |
I plur. | disseparati, –ae, –a sumus |
II plur. | disseparati, –ae, –a estis |
III plur. | disseparati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disseparatus, –a, –um eram |
II sing. | disseparatus, –a, –um eras |
III sing. | disseparatus, –a, –um erat |
I plur. | disseparati, –ae, –a eramus |
II plur. | disseparati, –ae, –a eratis |
III plur. | disseparati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | disseparatus, –a, –um ero |
II sing. | disseparatus, –a, –um eris |
III sing. | disseparatus, –a, –um erit |
I plur. | disseparati, –ae, –a erimus |
II plur. | disseparati, –ae, –a eritis |
III plur. | disseparati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dissēpărer |
II sing. | dissēpărēris, dissēpărēre |
III sing. | dissēpărētur |
I plur. | dissēpărēmur |
II plur. | dissēpăremĭni |
III plur. | dissēpărentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dissēpărārer |
II sing. | dissēpărarēris, dissēpărarēre |
III sing. | dissēpărarētur |
I plur. | dissēpărarēmur |
II plur. | dissēpăraremĭni |
III plur. | dissēpărarentur |
PERFETTO |
I sing. | disseparatus, –a, –um sim |
II sing. | disseparatus, –a, –um sis |
III sing. | disseparatus, –a, –um sit |
I plur. | disseparati, –ae, –a simus |
II plur. | disseparati, –ae, –a sitis |
III plur. | disseparati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disseparatus, –a, –um essem |
II sing. | disseparatus, –a, –um esses |
III sing. | disseparatus, –a, –um esset |
I plur. | disseparati, –ae, –a essemus |
II plur. | disseparati, –ae, –a essetis |
III plur. | disseparati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dissēpărāre |
II plur. | dissēpăramĭni |
FUTURO |
II sing. | dissēpărātor |
III sing. | dissēpărātor |
II plur. | – |
III plur. | dissēpărantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
disseparatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dissēpărāri |
PERFETTO |
Singolare: | disseparatus, –a, –um esse |
Plurale: | disseparati, –ae, –a esse |
FUTURO |
disseparatum esse |
GERUNDIVO |
dissēpărandus, –a, –um |
SUPINO |
disseparatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISSEPAROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|