Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dīiūdĭcor - Diatesi passiva

(dīiūdĭco, dīiūdĭcas, diiudicavi, diiudicatum, dīiūdĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dīiūdĭcor
 II sing. dīiūdĭcāris, dīiūdĭcāre
 III sing. dīiūdĭcātur
 I plur. dīiūdĭcāmur
 II plur. dīiūdĭcamĭni
 III plur. dīiūdĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. dīiūdĭcābar
 II sing. dīiūdĭcabāris, dīiūdĭcabāre
 III sing. dīiūdĭcabātur
 I plur. dīiūdĭcabāmur
 II plur. dīiūdĭcabamĭni
 III plur. dīiūdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dīiūdĭcābor
 II sing. dīiūdĭcabĕris, dīiūdĭcabĕre
 III sing. dīiūdĭcabĭtur
 I plur. dīiūdĭcabĭmur
 II plur. dīiūdĭcabimĭni
 III plur. dīiūdĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. diiudicatus, –a, –um sum
 II sing. diiudicatus, –a, –um es
 III sing. diiudicatus, –a, –um est
 I plur. diiudicati, –ae, –a sumus
 II plur. diiudicati, –ae, –a estis
 III plur. diiudicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. diiudicatus, –a, –um eram
 II sing. diiudicatus, –a, –um eras
 III sing. diiudicatus, –a, –um erat
 I plur. diiudicati, –ae, –a eramus
 II plur. diiudicati, –ae, –a eratis
 III plur. diiudicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. diiudicatus, –a, –um ero
 II sing. diiudicatus, –a, –um eris
 III sing. diiudicatus, –a, –um erit
 I plur. diiudicati, –ae, –a erimus
 II plur. diiudicati, –ae, –a eritis
 III plur. diiudicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dīiūdĭcer
 II sing. dīiūdĭcēris, dīiūdĭcēre
 III sing. dīiūdĭcētur
 I plur. dīiūdĭcēmur
 II plur. dīiūdĭcemĭni
 III plur. dīiūdĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. dīiūdĭcārer
 II sing. dīiūdĭcarēris, dīiūdĭcarēre
 III sing. dīiūdĭcarētur
 I plur. dīiūdĭcarēmur
 II plur. dīiūdĭcaremĭni
 III plur. dīiūdĭcarentur
PERFETTO
 I sing. diiudicatus, –a, –um sim
 II sing. diiudicatus, –a, –um sis
 III sing. diiudicatus, –a, –um sit
 I plur. diiudicati, –ae, –a simus
 II plur. diiudicati, –ae, –a sitis
 III plur. diiudicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. diiudicatus, –a, –um essem
 II sing. diiudicatus, –a, –um esses
 III sing. diiudicatus, –a, –um esset
 I plur. diiudicati, –ae, –a essemus
 II plur. diiudicati, –ae, –a essetis
 III plur. diiudicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dīiūdĭcāre
 II plur. dīiūdĭcamĭni
FUTURO
 II sing. dīiūdĭcātor
 III sing. dīiūdĭcātor
 II plur. –
 III plur. dīiūdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 diiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dīiūdĭcāri
PERFETTO
 Singolare: diiudicatus, –a, –um esse
 Plurale: diiudicati, –ae, –a esse
FUTURO
 diiudicatum esse
GERUNDIVO
 dīiūdĭcandus, –a, –um
SUPINO
 diiudicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dīiūdĭco dīiŭgans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DIIUDICOR100}} ---CACHE---