Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dēruncĭnor |
II sing. | dēruncĭnāris, dēruncĭnāre |
III sing. | dēruncĭnātur |
I plur. | dēruncĭnāmur |
II plur. | dēruncĭnamĭni |
III plur. | dēruncĭnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēruncĭnābar |
II sing. | dēruncĭnabāris, dēruncĭnabāre |
III sing. | dēruncĭnabātur |
I plur. | dēruncĭnabāmur |
II plur. | dēruncĭnabamĭni |
III plur. | dēruncĭnabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēruncĭnābor |
II sing. | dēruncĭnabĕris, dēruncĭnabĕre |
III sing. | dēruncĭnabĭtur |
I plur. | dēruncĭnabĭmur |
II plur. | dēruncĭnabimĭni |
III plur. | dēruncĭnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | deruncinatus, –a, –um sum |
II sing. | deruncinatus, –a, –um es |
III sing. | deruncinatus, –a, –um est |
I plur. | deruncinati, –ae, –a sumus |
II plur. | deruncinati, –ae, –a estis |
III plur. | deruncinati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deruncinatus, –a, –um eram |
II sing. | deruncinatus, –a, –um eras |
III sing. | deruncinatus, –a, –um erat |
I plur. | deruncinati, –ae, –a eramus |
II plur. | deruncinati, –ae, –a eratis |
III plur. | deruncinati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | deruncinatus, –a, –um ero |
II sing. | deruncinatus, –a, –um eris |
III sing. | deruncinatus, –a, –um erit |
I plur. | deruncinati, –ae, –a erimus |
II plur. | deruncinati, –ae, –a eritis |
III plur. | deruncinati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dēruncĭner |
II sing. | dēruncĭnēris, dēruncĭnēre |
III sing. | dēruncĭnētur |
I plur. | dēruncĭnēmur |
II plur. | dēruncĭnemĭni |
III plur. | dēruncĭnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēruncĭnārer |
II sing. | dēruncĭnarēris, dēruncĭnarēre |
III sing. | dēruncĭnarētur |
I plur. | dēruncĭnarēmur |
II plur. | dēruncĭnaremĭni |
III plur. | dēruncĭnarentur |
PERFETTO |
I sing. | deruncinatus, –a, –um sim |
II sing. | deruncinatus, –a, –um sis |
III sing. | deruncinatus, –a, –um sit |
I plur. | deruncinati, –ae, –a simus |
II plur. | deruncinati, –ae, –a sitis |
III plur. | deruncinati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deruncinatus, –a, –um essem |
II sing. | deruncinatus, –a, –um esses |
III sing. | deruncinatus, –a, –um esset |
I plur. | deruncinati, –ae, –a essemus |
II plur. | deruncinati, –ae, –a essetis |
III plur. | deruncinati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēruncĭnāre |
II plur. | dēruncĭnamĭni |
FUTURO |
II sing. | dēruncĭnātor |
III sing. | dēruncĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | dēruncĭnantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
deruncinatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dēruncĭnāri |
PERFETTO |
Singolare: | deruncinatus, –a, –um esse |
Plurale: | deruncinati, –ae, –a esse |
FUTURO |
deruncinatum esse |
GERUNDIVO |
dēruncĭnandus, –a, –um |
SUPINO |
deruncinatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DERUNCINOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|