Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dĕoscŭlor |
II sing. | dĕoscŭlāris, dĕoscŭlāre |
III sing. | dĕoscŭlātur |
I plur. | dĕoscŭlāmur |
II plur. | dĕoscŭlamĭni |
III plur. | dĕoscŭlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕoscŭlābar |
II sing. | dĕoscŭlabāris, dĕoscŭlabāre |
III sing. | dĕoscŭlabātur |
I plur. | dĕoscŭlabāmur |
II plur. | dĕoscŭlabamĭni |
III plur. | dĕoscŭlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dĕoscŭlābor |
II sing. | dĕoscŭlabĕris, dĕoscŭlabĕre |
III sing. | dĕoscŭlabĭtur |
I plur. | dĕoscŭlabĭmur |
II plur. | dĕoscŭlabimĭni |
III plur. | dĕoscŭlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | deosculatus, –a, –um sum |
II sing. | deosculatus, –a, –um es |
III sing. | deosculatus, –a, –um est |
I plur. | deosculati, –ae, –a sumus |
II plur. | deosculati, –ae, –a estis |
III plur. | deosculati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deosculatus, –a, –um eram |
II sing. | deosculatus, –a, –um eras |
III sing. | deosculatus, –a, –um erat |
I plur. | deosculati, –ae, –a eramus |
II plur. | deosculati, –ae, –a eratis |
III plur. | deosculati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | deosculatus, –a, –um ero |
II sing. | deosculatus, –a, –um eris |
III sing. | deosculatus, –a, –um erit |
I plur. | deosculati, –ae, –a erimus |
II plur. | deosculati, –ae, –a eritis |
III plur. | deosculati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dĕoscŭler |
II sing. | dĕoscŭlēris, dĕoscŭlēre |
III sing. | dĕoscŭlētur |
I plur. | dĕoscŭlēmur |
II plur. | dĕoscŭlemĭni |
III plur. | dĕoscŭlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕoscŭlārer |
II sing. | dĕoscŭlarēris, dĕoscŭlarēre |
III sing. | dĕoscŭlarētur |
I plur. | dĕoscŭlarēmur |
II plur. | dĕoscŭlaremĭni |
III plur. | dĕoscŭlarentur |
PERFETTO |
I sing. | deosculatus, –a, –um sim |
II sing. | deosculatus, –a, –um sis |
III sing. | deosculatus, –a, –um sit |
I plur. | deosculati, –ae, –a simus |
II plur. | deosculati, –ae, –a sitis |
III plur. | deosculati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | deosculatus, –a, –um essem |
II sing. | deosculatus, –a, –um esses |
III sing. | deosculatus, –a, –um esset |
I plur. | deosculati, –ae, –a essemus |
II plur. | deosculati, –ae, –a essetis |
III plur. | deosculati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dĕoscŭlāre |
II plur. | dĕoscŭlamĭni |
FUTURO |
II sing. | dĕoscŭlātor |
III sing. | dĕoscŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | dĕoscŭlantor |
INFINITO |
PRESENTE |
dĕoscŭlāri |
PERFETTO |
Singolare: | deosculatus, –a, –um esse |
Plurale: | deosculati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | deosculatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | deosculatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
dĕoscŭlans, –antis |
FUTURO |
deosculatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | deosculatum |
Passivo: | deosculatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | dĕoscŭlandi |
Dativo: | dĕoscŭlando |
Accusativo: | dĕoscŭlandum |
Ablativo: | dĕoscŭlando |
|
GERUNDIVO |
dĕoscŭlandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEOSCULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|