Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dēfaeneror |
II sing. | dēfaenerāris, dēfaenerāre |
III sing. | dēfaenerātur |
I plur. | dēfaenerāmur |
II plur. | dēfaeneramĭni |
III plur. | dēfaenerantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēfaenerābar |
II sing. | dēfaenerabāris, dēfaenerabāre |
III sing. | dēfaenerabātur |
I plur. | dēfaenerabāmur |
II plur. | dēfaenerabamĭni |
III plur. | dēfaenerabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēfaenerābor |
II sing. | dēfaenerabĕris, dēfaenerabĕre |
III sing. | dēfaenerabĭtur |
I plur. | dēfaenerabĭmur |
II plur. | dēfaenerabimĭni |
III plur. | dēfaenerabuntur |
PERFETTO |
I sing. | defaeneratus, –a, –um sum |
II sing. | defaeneratus, –a, –um es |
III sing. | defaeneratus, –a, –um est |
I plur. | defaenerati, –ae, –a sumus |
II plur. | defaenerati, –ae, –a estis |
III plur. | defaenerati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | defaeneratus, –a, –um eram |
II sing. | defaeneratus, –a, –um eras |
III sing. | defaeneratus, –a, –um erat |
I plur. | defaenerati, –ae, –a eramus |
II plur. | defaenerati, –ae, –a eratis |
III plur. | defaenerati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | defaeneratus, –a, –um ero |
II sing. | defaeneratus, –a, –um eris |
III sing. | defaeneratus, –a, –um erit |
I plur. | defaenerati, –ae, –a erimus |
II plur. | defaenerati, –ae, –a eritis |
III plur. | defaenerati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dēfaenerer |
II sing. | dēfaenerēris, dēfaenerēre |
III sing. | dēfaenerētur |
I plur. | dēfaenerēmur |
II plur. | dēfaeneremĭni |
III plur. | dēfaenerentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēfaenerārer |
II sing. | dēfaenerarēris, dēfaenerarēre |
III sing. | dēfaenerarētur |
I plur. | dēfaenerarēmur |
II plur. | dēfaeneraremĭni |
III plur. | dēfaenerarentur |
PERFETTO |
I sing. | defaeneratus, –a, –um sim |
II sing. | defaeneratus, –a, –um sis |
III sing. | defaeneratus, –a, –um sit |
I plur. | defaenerati, –ae, –a simus |
II plur. | defaenerati, –ae, –a sitis |
III plur. | defaenerati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | defaeneratus, –a, –um essem |
II sing. | defaeneratus, –a, –um esses |
III sing. | defaeneratus, –a, –um esset |
I plur. | defaenerati, –ae, –a essemus |
II plur. | defaenerati, –ae, –a essetis |
III plur. | defaenerati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēfaenerāre |
II plur. | dēfaeneramĭni |
FUTURO |
II sing. | dēfaenerātor |
III sing. | dēfaenerātor |
II plur. | – |
III plur. | dēfaenerantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
defaeneratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dēfaenerāri |
PERFETTO |
Singolare: | defaeneratus, –a, –um esse |
Plurale: | defaenerati, –ae, –a esse |
FUTURO |
defaeneratum esse |
GERUNDIVO |
dēfaenerandus, –a, –um |
SUPINO |
defaeneratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFAENEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|