Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dēdignor - Diatesi attiva

(dēdignor, dēdignāris, dedignatus sum, dēdignāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dēdignor
 II sing. dēdignāris, dēdignāre
 III sing. dēdignātur
 I plur. dēdignāmur
 II plur. dēdignamĭni
 III plur. dēdignantur
IMPERFETTO
 I sing. dēdignābar
 II sing. dēdignabāris, dēdignabāre
 III sing. dēdignabātur
 I plur. dēdignabāmur
 II plur. dēdignabamĭni
 III plur. dēdignabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dēdignābor
 II sing. dēdignabĕris, dēdignabĕre
 III sing. dēdignabĭtur
 I plur. dēdignabĭmur
 II plur. dēdignabimĭni
 III plur. dēdignabuntur
PERFETTO
 I sing. dedignatus, –a, –um sum
 II sing. dedignatus, –a, –um es
 III sing. dedignatus, –a, –um est
 I plur. dedignati, –ae, –a sumus
 II plur. dedignati, –ae, –a estis
 III plur. dedignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dedignatus, –a, –um eram
 II sing. dedignatus, –a, –um eras
 III sing. dedignatus, –a, –um erat
 I plur. dedignati, –ae, –a eramus
 II plur. dedignati, –ae, –a eratis
 III plur. dedignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. dedignatus, –a, –um ero
 II sing. dedignatus, –a, –um eris
 III sing. dedignatus, –a, –um erit
 I plur. dedignati, –ae, –a erimus
 II plur. dedignati, –ae, –a eritis
 III plur. dedignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dēdigner
 II sing. dēdignēris, dēdignēre
 III sing. dēdignētur
 I plur. dēdignēmur
 II plur. dēdignemĭni
 III plur. dēdignentur
IMPERFETTO
 I sing. dēdignārer
 II sing. dēdignarēris, dēdignarēre
 III sing. dēdignarētur
 I plur. dēdignarēmur
 II plur. dēdignaremĭni
 III plur. dēdignarentur
PERFETTO
 I sing. dedignatus, –a, –um sim
 II sing. dedignatus, –a, –um sis
 III sing. dedignatus, –a, –um sit
 I plur. dedignati, –ae, –a simus
 II plur. dedignati, –ae, –a sitis
 III plur. dedignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. dedignatus, –a, –um essem
 II sing. dedignatus, –a, –um esses
 III sing. dedignatus, –a, –um esset
 I plur. dedignati, –ae, –a essemus
 II plur. dedignati, –ae, –a essetis
 III plur. dedignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dēdignāre
 II plur. dēdignamĭni
FUTURO
 II sing. dēdignātor
 III sing. dēdignātor
 II plur. –
 III plur. dēdignantor
INFINITO
PRESENTE
 dēdignāri
PERFETTO
 Singolare: dedignatus, –a, –um esse
 Plurale: dedignati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: dedignatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: dedignatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 dēdignans, –antis
FUTURO
 dedignatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: dedignatum
 Passivo: dedignatu
GERUNDIO
 Genitivo: dēdignandi
 Dativo: dēdignando
 Accusativo: dēdignandum
 Ablativo: dēdignando
 
GERUNDIVO
 dēdignandus, –a, –um


<<  dedignatus dēdiscens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DEDIGNOR100}} ---CACHE---