Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dēdignor |
II sing. | dēdignāris, dēdignāre |
III sing. | dēdignātur |
I plur. | dēdignāmur |
II plur. | dēdignamĭni |
III plur. | dēdignantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēdignābar |
II sing. | dēdignabāris, dēdignabāre |
III sing. | dēdignabātur |
I plur. | dēdignabāmur |
II plur. | dēdignabamĭni |
III plur. | dēdignabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēdignābor |
II sing. | dēdignabĕris, dēdignabĕre |
III sing. | dēdignabĭtur |
I plur. | dēdignabĭmur |
II plur. | dēdignabimĭni |
III plur. | dēdignabuntur |
PERFETTO |
I sing. | dedignatus, –a, –um sum |
II sing. | dedignatus, –a, –um es |
III sing. | dedignatus, –a, –um est |
I plur. | dedignati, –ae, –a sumus |
II plur. | dedignati, –ae, –a estis |
III plur. | dedignati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dedignatus, –a, –um eram |
II sing. | dedignatus, –a, –um eras |
III sing. | dedignatus, –a, –um erat |
I plur. | dedignati, –ae, –a eramus |
II plur. | dedignati, –ae, –a eratis |
III plur. | dedignati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | dedignatus, –a, –um ero |
II sing. | dedignatus, –a, –um eris |
III sing. | dedignatus, –a, –um erit |
I plur. | dedignati, –ae, –a erimus |
II plur. | dedignati, –ae, –a eritis |
III plur. | dedignati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dēdigner |
II sing. | dēdignēris, dēdignēre |
III sing. | dēdignētur |
I plur. | dēdignēmur |
II plur. | dēdignemĭni |
III plur. | dēdignentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dēdignārer |
II sing. | dēdignarēris, dēdignarēre |
III sing. | dēdignarētur |
I plur. | dēdignarēmur |
II plur. | dēdignaremĭni |
III plur. | dēdignarentur |
PERFETTO |
I sing. | dedignatus, –a, –um sim |
II sing. | dedignatus, –a, –um sis |
III sing. | dedignatus, –a, –um sit |
I plur. | dedignati, –ae, –a simus |
II plur. | dedignati, –ae, –a sitis |
III plur. | dedignati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | dedignatus, –a, –um essem |
II sing. | dedignatus, –a, –um esses |
III sing. | dedignatus, –a, –um esset |
I plur. | dedignati, –ae, –a essemus |
II plur. | dedignati, –ae, –a essetis |
III plur. | dedignati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēdignāre |
II plur. | dēdignamĭni |
FUTURO |
II sing. | dēdignātor |
III sing. | dēdignātor |
II plur. | – |
III plur. | dēdignantor |
INFINITO |
PRESENTE |
dēdignāri |
PERFETTO |
Singolare: | dedignatus, –a, –um esse |
Plurale: | dedignati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | dedignatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | dedignatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
dēdignans, –antis |
FUTURO |
dedignatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | dedignatum |
Passivo: | dedignatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | dēdignandi |
Dativo: | dēdignando |
Accusativo: | dēdignandum |
Ablativo: | dēdignando |
|
GERUNDIVO |
dēdignandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEDIGNOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|