Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dĕcŭrĭor |
II sing. | dĕcŭrĭāris, dĕcŭrĭāre |
III sing. | dĕcŭrĭātur |
I plur. | dĕcŭrĭāmur |
II plur. | dĕcŭrĭamĭni |
III plur. | dĕcŭrĭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕcŭrĭābar |
II sing. | dĕcŭrĭabāris, dĕcŭrĭabāre |
III sing. | dĕcŭrĭabātur |
I plur. | dĕcŭrĭabāmur |
II plur. | dĕcŭrĭabamĭni |
III plur. | dĕcŭrĭabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dĕcŭrĭābor |
II sing. | dĕcŭrĭabĕris, dĕcŭrĭabĕre |
III sing. | dĕcŭrĭabĭtur |
I plur. | dĕcŭrĭabĭmur |
II plur. | dĕcŭrĭabimĭni |
III plur. | dĕcŭrĭabuntur |
PERFETTO |
I sing. | decuriatus, –a, –um sum |
II sing. | decuriatus, –a, –um es |
III sing. | decuriatus, –a, –um est |
I plur. | decuriati, –ae, –a sumus |
II plur. | decuriati, –ae, –a estis |
III plur. | decuriati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | decuriatus, –a, –um eram |
II sing. | decuriatus, –a, –um eras |
III sing. | decuriatus, –a, –um erat |
I plur. | decuriati, –ae, –a eramus |
II plur. | decuriati, –ae, –a eratis |
III plur. | decuriati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | decuriatus, –a, –um ero |
II sing. | decuriatus, –a, –um eris |
III sing. | decuriatus, –a, –um erit |
I plur. | decuriati, –ae, –a erimus |
II plur. | decuriati, –ae, –a eritis |
III plur. | decuriati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dĕcŭrĭer |
II sing. | dĕcŭrĭēris, dĕcŭrĭēre |
III sing. | dĕcŭrĭētur |
I plur. | dĕcŭrĭēmur |
II plur. | dĕcŭrĭemĭni |
III plur. | dĕcŭrĭentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dĕcŭrĭārer |
II sing. | dĕcŭrĭarēris, dĕcŭrĭarēre |
III sing. | dĕcŭrĭarētur |
I plur. | dĕcŭrĭarēmur |
II plur. | dĕcŭrĭaremĭni |
III plur. | dĕcŭrĭarentur |
PERFETTO |
I sing. | decuriatus, –a, –um sim |
II sing. | decuriatus, –a, –um sis |
III sing. | decuriatus, –a, –um sit |
I plur. | decuriati, –ae, –a simus |
II plur. | decuriati, –ae, –a sitis |
III plur. | decuriati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | decuriatus, –a, –um essem |
II sing. | decuriatus, –a, –um esses |
III sing. | decuriatus, –a, –um esset |
I plur. | decuriati, –ae, –a essemus |
II plur. | decuriati, –ae, –a essetis |
III plur. | decuriati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dĕcŭrĭāre |
II plur. | dĕcŭrĭamĭni |
FUTURO |
II sing. | dĕcŭrĭātor |
III sing. | dĕcŭrĭātor |
II plur. | – |
III plur. | dĕcŭrĭantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
decuriatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dĕcŭrĭāri |
PERFETTO |
Singolare: | decuriatus, –a, –um esse |
Plurale: | decuriati, –ae, –a esse |
FUTURO |
decuriatum esse |
GERUNDIVO |
dĕcŭrĭandus, –a, –um |
SUPINO |
decuriatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECURIOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|