convŏlūtor - Diatesi attiva

(convŏlūtor, convŏlūtāris, convolutatus sum, convŏlūtāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
convŏlūtor
II sing.
convŏlūtāris, convŏlūtāre
III sing.
convŏlūtātur
I plur.
convŏlūtāmur
II plur.
convŏlūtamĭni
III plur.
convŏlūtantur
IMPERFETTO
I sing.
convŏlūtābar
II sing.
convŏlūtabāris, convŏlūtabāre
III sing.
convŏlūtabātur
I plur.
convŏlūtabāmus
II plur.
convŏlūtabamĭni
III plur.
convŏlūtantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
convŏlūtābor
II sing.
convŏlūtabĕris, convŏlūtabĕre
III sing.
convŏlūtabĭtur
I plur.
convŏlūtabĭmur
II plur.
convŏlūtabimĭni
III plur.
convŏlūtabuntur
PERFETTO
I sing.
convolutatus, –a, –um sum
II sing.
convolutatus, –a, –um es
III sing.
convolutatus, –a, –um est
I plur.
convolutati, –ae, –a sumus
II plur.
convolutati, –ae, –a estis
III plur.
convolutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convolutatus, –a, –um eram
II sing.
convolutatus, –a, –um eras
III sing.
convolutatus, –a, –um erat
I plur.
convolutati, –ae, –a eramus
II plur.
convolutati, –ae, –a eratis
III plur.
convolutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
convolutatus, –a, –um ero
II sing.
convolutatus, –a, –um eris
III sing.
convolutatus, –a, –um erit
I plur.
convolutati, –ae, –a erimus
II plur.
convolutati, –ae, –a eritis
III plur.
convolutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
convŏlūter
II sing.
convŏlūtēris, convŏlūtēre
III sing.
convŏlūtētur
I plur.
convŏlūtēmur
II plur.
convŏlūtemĭni
III plur.
convŏlūtentur
IMPERFETTO
I sing.
convŏlūtārer
II sing.
convŏlūtarēris, convŏlūtarēre
III sing.
convŏlūtarētur
I plur.
convŏlūtāremur
II plur.
convŏlūtaremĭni
III plur.
convŏlūtarentur
PERFETTO
I sing.
convolutatus, –a, –um sim
II sing.
convolutatus, –a, –um sis
III sing.
convolutatus, –a, –um sit
I plur.
convolutati, –ae, –a simus
II plur.
convolutati, –ae, –a sitis
III plur.
convolutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convolutatus, –a, –um essem
II sing.
convolutatus, –a, –um esses
III sing.
convolutatus, –a, –um esset
I plur.
convolutati, –ae, –a essemus
II plur.
convolutati, –ae, –a essetis
III plur.
convolutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
convŏlūtāre
II plur.
convŏlūtamĭni
FUTURO
II sing.
convŏlūtātor
III sing.
convŏlūtātor
II plur.
III plur.
convŏlūtantor
INFINITO
PRESENTE
convŏlūtāri
PERFETTO
Singolare:
convolutatus, –a, –um esse
Plurale:
convolutati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
convolutatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
convolutatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
convŏlūtans, –antis
FUTURO
convolutatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
convolutatum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
convŏlūtandi
Dativo:
convŏlūtando
Accusativo:
convŏlūtandum
Ablativo:
convŏlūtando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVOLUTOR100}}
---CACHE---