Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contraĕo - Diatesi attiva

(contraĕo, contrais, contraii, contraitum, contraire)

verbo intransitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contraĕo
 II sing. contrais
 III sing. contrait
 I plur. contraīmus
 II plur. contraītis
 III plur. contraeunt
IMPERFETTO
 I sing. contraībam
 II sing. contraības
 III sing. contraībat
 I plur. contraibāmus
 II plur. contraibātis
 III plur. contraībant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contraībo
 II sing. contraībis
 III sing. contraībit
 I plur. contraibĭmus
 II plur. contraibĭtis
 III plur. contraībunt
PERFETTO
 I sing. contraii o contraivi
 II sing. contraiisti o contraivisti
 III sing. contraiit o contraivit
 I plur. contraiĭmus o contraivĭmus
 II plur. contraistis o contraivistis
 III plur. contraiērunt o contraivērunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contraiĕram o contraivĕram
 II sing. contraiĕras o contraivĕras
 III sing. contraiĕrat o contraivĕrat
 I plur. contraierāmus o contraiverāmus
 II plur. contraierātis o contraiverātis
 III plur. contraiĕrant o contraivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contraiĕro o contraivĕro
 II sing. contraiĕris o contraivĕris
 III sing. contraiĕrit o contraivĕrit
 I plur. contraierĭmus o contraiverĭmus
 II plur. contraierĭtis o contraiverĭtis
 III plur. contraiĕrint o contraivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contraĕam
 II sing. contraĕas
 III sing. contraĕat
 I plur. contraeāmus
 II plur. contraeātis
 III plur. contraĕant
IMPERFETTO
 I sing. contraīrem
 II sing. contraīres
 III sing. contraīret
 I plur. contrairēmus
 II plur. contrairētis
 III plur. contraīrent
PERFETTO
 I sing. contraiĕrim o contraivĕrim
 II sing. contraiĕris o contraivĕris
 III sing. contraiĕrit o contraivĕrit
 I plur. contraierĭmus o contraiverĭmus
 II plur. contraierĭtis o contraiverĭtis
 III plur. contraiĕrint o contraivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contraiissem o contraivissem
 II sing. contraiisses o contraivisses
 III sing. contraiisset o contraivisset
 I plur. contraiissēmus o contraivissēmus
 II plur. contraiissētis o contraivissētis
 III plur. contraiissent o contraivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contrai
 II plur. contraīte
FUTURO
 II sing. contraĭto
 III sing. contraĭto
 II plur. contraitōte
 III plur. contraeunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 contraiens, –euntis
FUTURO
 contraitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 contraire
PERFETTO
 contraiisse o contraivisse
FUTURO
 Singolare: contraitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: contraitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: contraeundi
 Dativo: contraeundo
 Accusativo: ad contraeundum
 Ablativo: contraeundo
SUPINO
 contraitum



<<  contrādor contrăhens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTRAEO100}} ---CACHE---