Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


consuēfăcĭo - Diatesi attiva

(consuēfăcĭo, consuēfăcis, consuefeci, consuefactum, consuēfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. consuēfăcĭo
 II sing. consuēfăcis
 III sing. consuēfăcit
 I plur. consuēfăcīmus
 II plur. consuēfăcītis
 III plur. consuēfăciunt
IMPERFETTO
 I sing. consuēfăciēbam
 II sing. consuēfăciēbas
 III sing. consuēfăciēbat
 I plur. consuēfăciebāmus
 II plur. consuēfăciebātis
 III plur. consuēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. consuēfăcĭam
 II sing. consuēfăcĭes
 III sing. consuēfăcĭet
 I plur. consuēfăciēmus
 II plur. consuēfăciētis
 III plur. consuēfăcĭent
PERFETTO
 I sing. consuefeci
 II sing. consuefecisti
 III sing. consuefecit
 I plur. consuefecĭmus
 II plur. consuefecistis
 III plur. consuefecērunt, consuefecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consuefecĕram
 II sing. consuefecĕras
 III sing. consuefecĕrat
 I plur. consuefecerāmus
 II plur. consuefecerātis
 III plur. consuefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. consuefecĕro
 II sing. consuefecĕris
 III sing. consuefecĕrit
 I plur. consuefecerĭmus
 II plur. consuefecerĭtis
 III plur. consuefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. consuēfăcĭam
 II sing. consuēfăcĭas
 III sing. consuēfăcĭat
 I plur. consuēfăciāmus
 II plur. consuēfăciātis
 III plur. consuēfăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. consuēfăcĕrem
 II sing. consuēfăcĕres
 III sing. consuēfăcĕret
 I plur. consuēfăcerēmus
 II plur. consuēfăcerētis
 III plur. consuēfăcĕrent
PERFETTO
 I sing. consuefecĕrim
 II sing. consuefecĕris
 III sing. consuefecĕrit
 I plur. consuefecerĭmus
 II plur. consuefecerĭtis
 III plur. consuefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consuefecissem
 II sing. consuefecisses
 III sing. consuefecisset
 I plur. consuefecissēmus
 II plur. consuefecissētis
 III plur. consuefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. consuēfăce, consuēfăc
 II plur. consuēfăcĭte
FUTURO
 II sing. consuēfăcĭto
 III sing. consuēfăcĭto
 II plur. consuēfăcitōte
 III plur. consuēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 consuēfăciens, –ientis
FUTURO
 consuefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 consuēfăcĕre
PERFETTO
 consuefecisse
FUTURO
 Singolare: consuefactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: consuefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: consuēfăciendi
 Dativo: consuēfăciendo
 Accusativo: ad consuēfăciendum
 Ablativo: consuēfăciendo
SUPINO
 consuefactum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  consuēfăciens consuefactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSUEFACIO100}} ---CACHE---