Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


consternor - Diatesi passiva

(consterno, consternis, constravi, constratum, consternĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. consternor
 II sing. consternĕris, consternĕre
 III sing. consternĭtur
 I plur. consternĭmur
 II plur. consternimĭni
 III plur. consternuntur
IMPERFETTO
 I sing. consternēbar
 II sing. consternebāris, consternebāre
 III sing. consternebātur
 I plur. consternebāmur
 II plur. consternebamĭni
 III plur. consternebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. consternar
 II sing. consternēris, consternēre
 III sing. consternētur
 I plur. consternēmur
 II plur. consternemĭni
 III plur. consternentur
PERFETTO
 I sing. constratus, –a, –um sum
 II sing. constratus, –a, –um es
 III sing. constratus, –a, –um est
 I plur. constrati, –ae, –a sumus
 II plur. constrati, –ae, –a estis
 III plur. constrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. constratus, –a, –um eram
 II sing. constratus, –a, –um eras
 III sing. constratus, –a, –um erat
 I plur. constrati, –ae, –a eramus
 II plur. constrati, –ae, –a eratis
 III plur. constrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. constratus, –a, –um ero
 II sing. constratus, –a, –um eris
 III sing. constratus, –a, –um erit
 I plur. constrati, –ae, –a erimus
 II plur. constrati, –ae, –a eritis
 III plur. constrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. consternar
 II sing. consternāris, consternāre
 III sing. consternātur
 I plur. consternāmur
 II plur. consternamĭni
 III plur. consternantur
IMPERFETTO
 I sing. consternĕrer
 II sing. consternerēris, consternerēre
 III sing. consternerētur
 I plur. consternerēmur
 II plur. consterneremĭni
 III plur. consternerentur
PERFETTO
 I sing. constratus, –a, –um sim
 II sing. constratus, –a, –um sis
 III sing. constratus, –a, –um sit
 I plur. constrati, –ae, –a simus
 II plur. constrati, –ae, –a sitis
 III plur. constrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. constratus, –a, –um essem
 II sing. constratus, –a, –um esses
 III sing. constratus, –a, –um esset
 I plur. constrati, –ae, –a essemus
 II plur. constrati, –ae, –a essetis
 III plur. constrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. consternĕre
 II plur. consternimĭni
FUTURO
 II sing. consternĭtor
 III sing. consternĭtor
 II plur. –
 III plur. consternuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 constratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 consterni
PERFETTO
 Singolare: constratus, –a, –um esse
 Plurale: constrati, –ae, –a esse
FUTURO
 constratum esse
GERUNDIVO
 consternendus, –a, –um
SUPINO
 constratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  consternor constĭmŭlātŏr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSTERNOR200}} ---CACHE---