Declinatore / Coniugatore Latino
conquădro - Diatesi attiva
(conquădro, conquădras, conquadravi, conquadratum, conquădrāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | conquădro |
II sing. | conquădras |
III sing. | conquădrat |
I plur. | conquădrāmus |
II plur. | conquădrātis |
III plur. | conquădrant |
IMPERFETTO |
I sing. | conquădrābam |
II sing. | conquădrābas |
III sing. | conquădrābat |
I plur. | conquădrabāmus |
II plur. | conquădrabātis |
III plur. | conquădrābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | conquădrābo |
II sing. | conquădrābis |
III sing. | conquădrābit |
I plur. | conquădrabĭmus |
II plur. | conquădrabĭtis |
III plur. | conquădrābunt |
PERFETTO |
I sing. | conquadravi |
II sing. | conquadravisti |
III sing. | conquadravit |
I plur. | conquadravĭmus |
II plur. | conquadravistis |
III plur. | conquadravēreunt, conquadravēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conquadravĕram |
II sing. | conquadravĕras |
III sing. | conquadravĕrat |
I plur. | conquadraverāmus |
II plur. | conquadraverātis |
III plur. | conquadravĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | conquadravĕro |
II sing. | conquadravĕris |
III sing. | conquadravĕrit |
I plur. | conquadraverĭmus |
II plur. | conquadraverĭtis |
III plur. | conquadravĕrint |
PRESENTE |
I sing. | conquădrem |
II sing. | conquădres |
III sing. | conquădret |
I plur. | conquădrēmus |
II plur. | conquădrētis |
III plur. | conquădrent |
IMPERFETTO |
I sing. | conquădrārem |
II sing. | conquădrāres |
III sing. | conquădrāret |
I plur. | conquădrarēmus |
II plur. | conquădrarētis |
III plur. | conquădrārent |
PERFETTO |
I sing. | conquadravĕrim |
II sing. | conquadravĕris |
III sing. | conquadravĕrit |
I plur. | conquadraverĭmus |
II plur. | conquadraverĭtis |
III plur. | conquadravĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conquadravissem |
II sing. | conquadravisses |
III sing. | conquadravisset |
I plur. | conquadravissēmus |
II plur. | conquadravissētis |
III plur. | conquadravissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | conquădra |
II plur. | conquădrāte |
FUTURO |
II sing. | conquădrāto |
III sing. | conquădrāto |
II plur. | conquădratōte |
III plur. | conquădranto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
conquădrans, –antis |
FUTURO |
conquadratūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
conquădrāre |
PERFETTO |
conquadravisse |
FUTURO |
Singolare: | conquadratūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | conquadratūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | conquădrandi |
Dativo: | conquădrando |
Accusativo: | ad conquădrandum |
Ablativo: | conquădrando |
SUPINO |
conquadratum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONQUADRO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|