Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


condŏcĕor - Diatesi passiva

(condŏcĕo, condŏces, condocui, condoctum, condŏcēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. condŏcĕor
 II sing. condŏcēris, condŏcēre
 III sing. condŏcētur
 I plur. condŏcēmur
 II plur. condŏcemĭni
 III plur. condŏcentur
IMPERFETTO
 I sing. condŏcēbar
 II sing. condŏcebāris
 III sing. condŏcebātur
 I plur. condŏcebāmur
 II plur. condŏcebamĭni
 III plur. condŏcebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. condŏcēbor
 II sing. condŏcebĕris, condŏcebĕre
 III sing. condŏcebĭtur
 I plur. condŏcebĭmur
 II plur. condŏcebimĭni
 III plur. condŏcebuntur
PERFETTO
 I sing. condoctus, –a, –um sum
 II sing. condoctus, –a, –um es
 III sing. condoctus, –a, –um est
 I plur. condocti, –ae, –a sumus
 II plur. condocti, –ae, –a estis
 III plur. condocti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condoctus, –a, –um eram
 II sing. condoctus, –a, –um eras
 III sing. condoctus, –a, –um erat
 I plur. condocti, –ae, –a eramus
 II plur. condocti, –ae, –a eratis
 III plur. condocti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. condoctus, –a, –um ero
 II sing. condoctus, –a, –um eris
 III sing. condoctus, –a, –um erit
 I plur. condocti, –ae, –a erimus
 II plur. condocti, –ae, –a eritis
 III plur. condocti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. condŏcĕar
 II sing. condŏceāris, condŏceāre
 III sing. condŏceātur
 I plur. condŏceāmur
 II plur. condŏceamĭni
 III plur. condŏceantur
IMPERFETTO
 I sing. condŏcērer
 II sing. condŏcerēris, condŏcerēre
 III sing. condŏcerētur
 I plur. condŏcerēmur
 II plur. condŏceremĭni
 III plur. condŏcerentur
PERFETTO
 I sing. condoctus, –a, –um sim
 II sing. condoctus, –a, –um sis
 III sing. condoctus, –a, –um sit
 I plur. condocti, –ae, –a simus
 II plur. condocti, –ae, –a sitis
 III plur. condocti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condoctus, –a, –um essem
 II sing. condoctus, –a, –um esses
 III sing. condoctus, –a, –um esset
 I plur. condocti, –ae, –a essemus
 II plur. condocti, –ae, –a essetis
 III plur. condocti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. condŏcēre
 II plur. condŏcemĭni
FUTURO
 II sing. condŏcētor
 III sing. condŏcētor
 II plur. –
 III plur. condŏcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 condoctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 condŏcēri
PERFETTO
 Singolare: condoctus, –a, –um esse
 Plurale: condocti, –ae, –a esse
FUTURO
 condoctum esse
GERUNDIVO
 condŏcendus, –a, –um
SUPINO
 condoctu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  condŏcĕo condoctūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONDOCEOR100}} ---CACHE---