Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | concămĕror |
II sing. | concămĕrāris, concămĕrāre |
III sing. | concămĕrātur |
I plur. | concămĕrāmur |
II plur. | concămĕramĭni |
III plur. | concămĕrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | concămĕrābar |
II sing. | concămĕrabāris, concămĕrabāre |
III sing. | concămĕrabātur |
I plur. | concămĕrabāmur |
II plur. | concămĕrabamĭni |
III plur. | concămĕrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | concămĕrābor |
II sing. | concămĕrabĕris, concămĕrabĕre |
III sing. | concămĕrabĭtur |
I plur. | concămĕrabĭmur |
II plur. | concămĕrabimĭni |
III plur. | concămĕrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | concameratus, –a, –um sum |
II sing. | concameratus, –a, –um es |
III sing. | concameratus, –a, –um est |
I plur. | concamerati, –ae, –a sumus |
II plur. | concamerati, –ae, –a estis |
III plur. | concamerati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concameratus, –a, –um eram |
II sing. | concameratus, –a, –um eras |
III sing. | concameratus, –a, –um erat |
I plur. | concamerati, –ae, –a eramus |
II plur. | concamerati, –ae, –a eratis |
III plur. | concamerati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | concameratus, –a, –um ero |
II sing. | concameratus, –a, –um eris |
III sing. | concameratus, –a, –um erit |
I plur. | concamerati, –ae, –a erimus |
II plur. | concamerati, –ae, –a eritis |
III plur. | concamerati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | concămĕrer |
II sing. | concămĕrēris, concămĕrēre |
III sing. | concămĕrētur |
I plur. | concămĕrēmur |
II plur. | concămĕremĭni |
III plur. | concămĕrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | concămĕrārer |
II sing. | concămĕrarēris, concămĕrarēre |
III sing. | concămĕrarētur |
I plur. | concămĕrarēmur |
II plur. | concămĕraremĭni |
III plur. | concămĕrarentur |
PERFETTO |
I sing. | concameratus, –a, –um sim |
II sing. | concameratus, –a, –um sis |
III sing. | concameratus, –a, –um sit |
I plur. | concamerati, –ae, –a simus |
II plur. | concamerati, –ae, –a sitis |
III plur. | concamerati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concameratus, –a, –um essem |
II sing. | concameratus, –a, –um esses |
III sing. | concameratus, –a, –um esset |
I plur. | concamerati, –ae, –a essemus |
II plur. | concamerati, –ae, –a essetis |
III plur. | concamerati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | concămĕrāre |
II plur. | concămĕramĭni |
FUTURO |
II sing. | concămĕrātor |
III sing. | concămĕrātor |
II plur. | – |
III plur. | concămĕrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
concameratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
concămĕrāri |
PERFETTO |
Singolare: | concameratus, –a, –um esse |
Plurale: | concamerati, –ae, –a esse |
FUTURO |
concameratum esse |
GERUNDIVO |
concămĕrandus, –a, –um |
SUPINO |
concameratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCAMEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|