Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | compungo |
II sing. | compungis |
III sing. | compungit |
I plur. | compungĭmus |
II plur. | compungĭtis |
III plur. | compungunt |
IMPERFETTO |
I sing. | compungēbam |
II sing. | compungēbas |
III sing. | compungēbat |
I plur. | compungebāmus |
II plur. | compungebātis |
III plur. | compungēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | compungam |
II sing. | compunges |
III sing. | compunget |
I plur. | compungēmus |
II plur. | compungētis |
III plur. | compungent |
PERFETTO |
I sing. | compunxi o compugi |
II sing. | compunxisti o compugisti |
III sing. | compunxit o compugit |
I plur. | compunxĭmus o compugĭmus |
II plur. | compunxistis o compugistis |
III plur. | compunxērunt o compugērunt, ēre, compugērunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | compunxĕram o compugĕram |
II sing. | compunxĕras o compugĕras |
III sing. | compunxĕrat o compugĕrat |
I plur. | compunxerāmus o compugerāmus |
II plur. | compunxerātis o compugerātis |
III plur. | compunxĕrant o compugĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | compunxĕro o compugĕro |
II sing. | compunxĕris o compugĕris |
III sing. | compunxĕrit o compugĕrit |
I plur. | compunxerĭmus o compugerĭmus |
II plur. | compunxerĭtis o compugerĭtis |
III plur. | compunxĕrint o compugĕrint |
PRESENTE |
I sing. | compungam |
II sing. | compungas |
III sing. | compungat |
I plur. | compungāmus |
II plur. | compungātis |
III plur. | compungant |
IMPERFETTO |
I sing. | compungĕrem |
II sing. | compungĕres |
III sing. | compungĕret |
I plur. | compungerēmus |
II plur. | compungerētis |
III plur. | compungĕrent |
PERFETTO |
I sing. | compunxĕrim o compugĕrim |
II sing. | compunxĕris o compugĕris |
III sing. | compunxĕrit o compugĕrit |
I plur. | compunxerĭmus o compugerĭmus |
II plur. | compunxerĭtis o compugerĭtis |
III plur. | compunxĕrint o compugĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | compunxissem o compugissem |
II sing. | compunxisses o compugisses |
III sing. | compunxisset o compugisset |
I plur. | compunxissēmus o compugissēmus |
II plur. | compunxissētis o compugissētis |
III plur. | compunxissent o compugissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | compungĕ |
II plur. | compungĭte |
FUTURO |
II sing. | compungĭto |
III sing. | compungĭto |
II plur. | compungitōte |
III plur. | compungunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
compungens, –entis |
FUTURO |
compunctūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
compungĕre |
PERFETTO |
compunxisse o compugisse |
FUTURO |
Singolare: | compunctūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | compunctūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | compungendi |
Dativo: | compungendo |
Accusativo: | ad compungendum |
Ablativo: | compungendo |
SUPINO |
compunctum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMPUNGO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|