Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


comprŏbor - Diatesi passiva

(comprŏbo, comprŏbas, comprobavi, comprobatum, comprŏbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. comprŏbor
 II sing. comprŏbāris, comprŏbāre
 III sing. comprŏbātur
 I plur. comprŏbāmur
 II plur. comprŏbamĭni
 III plur. comprŏbantur
IMPERFETTO
 I sing. comprŏbābar
 II sing. comprŏbabāris, comprŏbabāre
 III sing. comprŏbabātur
 I plur. comprŏbabāmur
 II plur. comprŏbabamĭni
 III plur. comprŏbabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. comprŏbābor
 II sing. comprŏbabĕris, comprŏbabĕre
 III sing. comprŏbabĭtur
 I plur. comprŏbabĭmur
 II plur. comprŏbabimĭni
 III plur. comprŏbabuntur
PERFETTO
 I sing. comprobatus, –a, –um sum
 II sing. comprobatus, –a, –um es
 III sing. comprobatus, –a, –um est
 I plur. comprobati, –ae, –a sumus
 II plur. comprobati, –ae, –a estis
 III plur. comprobati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. comprobatus, –a, –um eram
 II sing. comprobatus, –a, –um eras
 III sing. comprobatus, –a, –um erat
 I plur. comprobati, –ae, –a eramus
 II plur. comprobati, –ae, –a eratis
 III plur. comprobati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. comprobatus, –a, –um ero
 II sing. comprobatus, –a, –um eris
 III sing. comprobatus, –a, –um erit
 I plur. comprobati, –ae, –a erimus
 II plur. comprobati, –ae, –a eritis
 III plur. comprobati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. comprŏber
 II sing. comprŏbēris, comprŏbēre
 III sing. comprŏbētur
 I plur. comprŏbēmur
 II plur. comprŏbemĭni
 III plur. comprŏbentur
IMPERFETTO
 I sing. comprŏbārer
 II sing. comprŏbarēris, comprŏbarēre
 III sing. comprŏbarētur
 I plur. comprŏbarēmur
 II plur. comprŏbaremĭni
 III plur. comprŏbarentur
PERFETTO
 I sing. comprobatus, –a, –um sim
 II sing. comprobatus, –a, –um sis
 III sing. comprobatus, –a, –um sit
 I plur. comprobati, –ae, –a simus
 II plur. comprobati, –ae, –a sitis
 III plur. comprobati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. comprobatus, –a, –um essem
 II sing. comprobatus, –a, –um esses
 III sing. comprobatus, –a, –um esset
 I plur. comprobati, –ae, –a essemus
 II plur. comprobati, –ae, –a essetis
 III plur. comprobati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. comprŏbāre
 II plur. comprŏbamĭni
FUTURO
 II sing. comprŏbātor
 III sing. comprŏbātor
 II plur. –
 III plur. comprŏbantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 comprobatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 comprŏbāri
PERFETTO
 Singolare: comprobatus, –a, –um esse
 Plurale: comprobati, –ae, –a esse
FUTURO
 comprobatum esse
GERUNDIVO
 comprŏbandus, –a, –um
SUPINO
 comprobatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  comprŏbo comprōmissārĭus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMPROBOR100}} ---CACHE---