Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commendor - Diatesi passiva

(commendo, commendas, commendavi, commendatum, commendāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commendor
 II sing. commendāris, commendāre
 III sing. commendātur
 I plur. commendāmur
 II plur. commendamĭni
 III plur. commendantur
IMPERFETTO
 I sing. commendābar
 II sing. commendabāris, commendabāre
 III sing. commendabātur
 I plur. commendabāmur
 II plur. commendabamĭni
 III plur. commendabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commendābor
 II sing. commendabĕris, commendabĕre
 III sing. commendabĭtur
 I plur. commendabĭmur
 II plur. commendabimĭni
 III plur. commendabuntur
PERFETTO
 I sing. commendatus, –a, –um sum
 II sing. commendatus, –a, –um es
 III sing. commendatus, –a, –um est
 I plur. commendati, –ae, –a sumus
 II plur. commendati, –ae, –a estis
 III plur. commendati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commendatus, –a, –um eram
 II sing. commendatus, –a, –um eras
 III sing. commendatus, –a, –um erat
 I plur. commendati, –ae, –a eramus
 II plur. commendati, –ae, –a eratis
 III plur. commendati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. commendatus, –a, –um ero
 II sing. commendatus, –a, –um eris
 III sing. commendatus, –a, –um erit
 I plur. commendati, –ae, –a erimus
 II plur. commendati, –ae, –a eritis
 III plur. commendati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commender
 II sing. commendēris, commendēre
 III sing. commendētur
 I plur. commendēmur
 II plur. commendemĭni
 III plur. commendentur
IMPERFETTO
 I sing. commendārer
 II sing. commendarēris, commendarēre
 III sing. commendarētur
 I plur. commendarēmur
 II plur. commendaremĭni
 III plur. commendarentur
PERFETTO
 I sing. commendatus, –a, –um sim
 II sing. commendatus, –a, –um sis
 III sing. commendatus, –a, –um sit
 I plur. commendati, –ae, –a simus
 II plur. commendati, –ae, –a sitis
 III plur. commendati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. commendatus, –a, –um essem
 II sing. commendatus, –a, –um esses
 III sing. commendatus, –a, –um esset
 I plur. commendati, –ae, –a essemus
 II plur. commendati, –ae, –a essetis
 III plur. commendati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commendāre
 II plur. commendamĭni
FUTURO
 II sing. commendātor
 III sing. commendātor
 II plur. –
 III plur. commendantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 commendatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 commendāri
PERFETTO
 Singolare: commendatus, –a, –um esse
 Plurale: commendati, –ae, –a esse
FUTURO
 commendatum esse
GERUNDIVO
 commendandus, –a, –um
SUPINO
 commendatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  commendo commensūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMENDOR100}} ---CACHE---