Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


balbūtĭor - Diatesi passiva

(balbūtĭo, balbūtis, balbutivi, balbutitum, balbūtīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. balbūtĭor
 II sing. balbūtīris, balbūtīre
 III sing. balbūtītur
 I plur. balbūtīmur
 II plur. balbūtimĭni
 III plur. balbūtiuntur
IMPERFETTO
 I sing. balbūtiēbar
 II sing. balbūtiebāris, balbūtiebāre
 III sing. balbūtiebātur
 I plur. balbūtiebāmur
 II plur. balbūtiebamĭni
 III plur. balbūtiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. balbūtĭar
 II sing. balbūtiēris, balbūtiēre
 III sing. balbūtiētur
 I plur. balbūtiēmur
 II plur. balbūtiemĭni
 III plur. balbūtientur
PERFETTO
 I sing. balbutitus, –a, –um sum
 II sing. balbutitus, –a, –um es
 III sing. balbutitus, –a, –um est
 I plur. balbutiti, –ae, –a sumus
 II plur. balbutiti, –ae, –a estis
 III plur. balbutiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. balbutitus, –a, –um eram
 II sing. balbutitus, –a, –um eras
 III sing. balbutitus, –a, –um erat
 I plur. balbutiti, –ae, –a eramus
 II plur. balbutiti, –ae, –a eratis
 III plur. balbutiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. balbutitus, –a, –um ero
 II sing. balbutitus, –a, –um eris
 III sing. balbutitus, –a, –um erit
 I plur. balbutiti, –ae, –a erimus
 II plur. balbutiti, –ae, –a eritis
 III plur. balbutiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. balbūtĭar
 II sing. balbūtiāris, balbūtiāre
 III sing. balbūtiātur
 I plur. balbūtiāmur
 II plur. balbūtiamĭni
 III plur. balbūtiantur
IMPERFETTO
 I sing. balbūtīrer
 II sing. balbūtirēris, balbutivirēre
 III sing. balbūtirētur
 I plur. balbūtirēmur
 II plur. balbūtirēmini
 III plur. balbūtirentur
PERFETTO
 I sing. balbutitus, –a, –um sim
 II sing. balbutitus, –a, –um sis
 III sing. balbutitus, –a, –um sit
 I plur. balbutiti, –ae, –a simus
 II plur. balbutiti, –ae, –a sitis
 III plur. balbutiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. balbutitus, –a, –um essem
 II sing. balbutitus, –a, –um esses
 III sing. balbutitus, –a, –um esset
 I plur. balbutiti, –ae, –a essemus
 II plur. balbutiti, –ae, –a essetis
 III plur. balbutiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. balbūtīre
 II plur. balbūtimĭni
FUTURO
 II sing. balbūtītor
 III sing. balbūtītor
 II plur. –
 III plur. balbūtiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 balbutitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 balbūtīri
PERFETTO
 Singolare: balbutitus, –a, –um esse
 Plurale: balbutiti, –ae, –a esse
FUTURO
 balbutitum esse
GERUNDIVO
 balbūtiendus, –a, –um
SUPINO
 balbutitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  balbūtĭo balbutitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:BALBUTIOR100}} ---CACHE---