Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


attestor - Diatesi attiva

(attestor, attestāris, attestatus sum, attestāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. attestor
 II sing. attestāris, attestāre
 III sing. attestātur
 I plur. attestāmur
 II plur. attestamĭni
 III plur. attestantur
IMPERFETTO
 I sing. attestābar
 II sing. attestabāris, attestabāre
 III sing. attestabātur
 I plur. attestabāmur
 II plur. attestabamĭni
 III plur. attestabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. attestābor
 II sing. attestabĕris, attestabĕre
 III sing. attestabĭtur
 I plur. attestabĭmur
 II plur. attestabimĭni
 III plur. attestabuntur
PERFETTO
 I sing. attestatus, –a, –um sum
 II sing. attestatus, –a, –um es
 III sing. attestatus, –a, –um est
 I plur. attestati, –ae, –a sumus
 II plur. attestati, –ae, –a estis
 III plur. attestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. attestatus, –a, –um eram
 II sing. attestatus, –a, –um eras
 III sing. attestatus, –a, –um erat
 I plur. attestati, –ae, –a eramus
 II plur. attestati, –ae, –a eratis
 III plur. attestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. attestatus, –a, –um ero
 II sing. attestatus, –a, –um eris
 III sing. attestatus, –a, –um erit
 I plur. attestati, –ae, –a erimus
 II plur. attestati, –ae, –a eritis
 III plur. attestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. attester
 II sing. attestēris, attestēre
 III sing. attestētur
 I plur. attestēmur
 II plur. attestemĭni
 III plur. attestentur
IMPERFETTO
 I sing. attestārer
 II sing. attestarēris, attestarēre
 III sing. attestarētur
 I plur. attestarēmur
 II plur. attestaremĭni
 III plur. attestarentur
PERFETTO
 I sing. attestatus, –a, –um sim
 II sing. attestatus, –a, –um sis
 III sing. attestatus, –a, –um sit
 I plur. attestati, –ae, –a simus
 II plur. attestati, –ae, –a sitis
 III plur. attestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. attestatus, –a, –um essem
 II sing. attestatus, –a, –um esses
 III sing. attestatus, –a, –um esset
 I plur. attestati, –ae, –a essemus
 II plur. attestati, –ae, –a essetis
 III plur. attestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. attestāre
 II plur. attestamĭni
FUTURO
 II sing. attestātor
 III sing. attestātor
 II plur. –
 III plur. attestantor
INFINITO
PRESENTE
 attestāri
PERFETTO
 Singolare: attestatus, –a, –um esse
 Plurale: attestati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: attestatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: attestatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 attestans, –antis
FUTURO
 attestatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: attestatum
 Passivo: attestatu
GERUNDIO
 Genitivo: attestandi
 Dativo: attestando
 Accusativo: attestandum
 Ablativo: attestando
 
GERUNDIVO
 attestandus, –a, –um


<<  attestatus attexens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ATTESTOR100}} ---CACHE---