Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


assuēfăcĭo - Diatesi attiva

(assuēfăcĭo, assuēfăcis, assuefeci, assuefactum, assuēfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. assuēfăcĭo
 II sing. assuēfăcis
 III sing. assuēfăcit
 I plur. assuēfăcīmus
 II plur. assuēfăcītis
 III plur. assuēfăciunt
IMPERFETTO
 I sing. assuēfăciēbam
 II sing. assuēfăciēbas
 III sing. assuēfăciēbat
 I plur. assuēfăciebāmus
 II plur. assuēfăciebātis
 III plur. assuēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. assuēfăcĭam
 II sing. assuēfăcĭes
 III sing. assuēfăcĭet
 I plur. assuēfăciēmus
 II plur. assuēfăciētis
 III plur. assuēfăcĭent
PERFETTO
 I sing. assuefeci
 II sing. assuefecisti
 III sing. assuefecit
 I plur. assuefecĭmus
 II plur. assuefecistis
 III plur. assuefecērunt, assuefecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. assuefecĕram
 II sing. assuefecĕras
 III sing. assuefecĕrat
 I plur. assuefecerāmus
 II plur. assuefecerātis
 III plur. assuefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. assuefecĕro
 II sing. assuefecĕris
 III sing. assuefecĕrit
 I plur. assuefecerĭmus
 II plur. assuefecerĭtis
 III plur. assuefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. assuēfăcĭam
 II sing. assuēfăcĭas
 III sing. assuēfăcĭat
 I plur. assuēfăciāmus
 II plur. assuēfăciātis
 III plur. assuēfăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. assuēfăcĕrem
 II sing. assuēfăcĕres
 III sing. assuēfăcĕret
 I plur. assuēfăcerēmus
 II plur. assuēfăcerētis
 III plur. assuēfăcĕrent
PERFETTO
 I sing. assuefecĕrim
 II sing. assuefecĕris
 III sing. assuefecĕrit
 I plur. assuefecerĭmus
 II plur. assuefecerĭtis
 III plur. assuefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. assuefecissem
 II sing. assuefecisses
 III sing. assuefecisset
 I plur. assuefecissēmus
 II plur. assuefecissētis
 III plur. assuefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. assuēfăce, assuēfăc
 II plur. assuēfăcĭte
FUTURO
 II sing. assuēfăcĭto
 III sing. assuēfăcĭto
 II plur. assuēfăcitōte
 III plur. assuēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 assuēfăciens, –ientis
FUTURO
 assuefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 assuēfăcĕre
PERFETTO
 assuefecisse
FUTURO
 Singolare: assuefactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: assuefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: assuēfăciendi
 Dativo: assuēfăciendo
 Accusativo: ad assuēfăciendum
 Ablativo: assuēfăciendo
SUPINO
 assuefactum



<<  assuēfăciens assuefactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ASSUEFACIO100}} ---CACHE---