Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | assĕvēror |
II sing. | assĕvērāris, assĕvērāre |
III sing. | assĕvērātur |
I plur. | assĕvērāmur |
II plur. | assĕvēramĭni |
III plur. | assĕvērantur |
IMPERFETTO |
I sing. | assĕvērābar |
II sing. | assĕvērabāris, assĕvērabāre |
III sing. | assĕvērabātur |
I plur. | assĕvērabāmur |
II plur. | assĕvērabamĭni |
III plur. | assĕvērabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | assĕvērābor |
II sing. | assĕvērabĕris, assĕvērabĕre |
III sing. | assĕvērabĭtur |
I plur. | assĕvērabĭmur |
II plur. | assĕvērabimĭni |
III plur. | assĕvērabuntur |
PERFETTO |
I sing. | asseveratus, –a, –um sum |
II sing. | asseveratus, –a, –um es |
III sing. | asseveratus, –a, –um est |
I plur. | asseverati, –ae, –a sumus |
II plur. | asseverati, –ae, –a estis |
III plur. | asseverati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | asseveratus, –a, –um eram |
II sing. | asseveratus, –a, –um eras |
III sing. | asseveratus, –a, –um erat |
I plur. | asseverati, –ae, –a eramus |
II plur. | asseverati, –ae, –a eratis |
III plur. | asseverati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | asseveratus, –a, –um ero |
II sing. | asseveratus, –a, –um eris |
III sing. | asseveratus, –a, –um erit |
I plur. | asseverati, –ae, –a erimus |
II plur. | asseverati, –ae, –a eritis |
III plur. | asseverati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | assĕvērer |
II sing. | assĕvērēris, assĕvērēre |
III sing. | assĕvērētur |
I plur. | assĕvērēmur |
II plur. | assĕvēremĭni |
III plur. | assĕvērentur |
IMPERFETTO |
I sing. | assĕvērārer |
II sing. | assĕvērarēris, assĕvērarēre |
III sing. | assĕvērarētur |
I plur. | assĕvērarēmur |
II plur. | assĕvēraremĭni |
III plur. | assĕvērarentur |
PERFETTO |
I sing. | asseveratus, –a, –um sim |
II sing. | asseveratus, –a, –um sis |
III sing. | asseveratus, –a, –um sit |
I plur. | asseverati, –ae, –a simus |
II plur. | asseverati, –ae, –a sitis |
III plur. | asseverati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | asseveratus, –a, –um essem |
II sing. | asseveratus, –a, –um esses |
III sing. | asseveratus, –a, –um esset |
I plur. | asseverati, –ae, –a essemus |
II plur. | asseverati, –ae, –a essetis |
III plur. | asseverati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | assĕvērāre |
II plur. | assĕvēramĭni |
FUTURO |
II sing. | assĕvērātor |
III sing. | assĕvērātor |
II plur. | – |
III plur. | assĕvērantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
asseveratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
assĕvērāri |
PERFETTO |
Singolare: | asseveratus, –a, –um esse |
Plurale: | asseverati, –ae, –a esse |
FUTURO |
asseveratum esse |
GERUNDIVO |
assĕvērandus, –a, –um |
SUPINO |
asseveratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSEVEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|