Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


argūmentor - Diatesi attiva

(argūmentor, argūmentāris, argumentatus sum, argūmentāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. argūmentor
 II sing. argūmentāris, argūmentāre
 III sing. argūmentātur
 I plur. argūmentāmur
 II plur. argūmentamĭni
 III plur. argūmentantur
IMPERFETTO
 I sing. argūmentābar
 II sing. argūmentabāris, argūmentabāre
 III sing. argūmentabātur
 I plur. argūmentabāmur
 II plur. argūmentabamĭni
 III plur. argūmentabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. argūmentābor
 II sing. argūmentabĕris, argūmentabĕre
 III sing. argūmentabĭtur
 I plur. argūmentabĭmur
 II plur. argūmentabimĭni
 III plur. argūmentabuntur
PERFETTO
 I sing. argumentatus, –a, –um sum
 II sing. argumentatus, –a, –um es
 III sing. argumentatus, –a, –um est
 I plur. argumentati, –ae, –a sumus
 II plur. argumentati, –ae, –a estis
 III plur. argumentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. argumentatus, –a, –um eram
 II sing. argumentatus, –a, –um eras
 III sing. argumentatus, –a, –um erat
 I plur. argumentati, –ae, –a eramus
 II plur. argumentati, –ae, –a eratis
 III plur. argumentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. argumentatus, –a, –um ero
 II sing. argumentatus, –a, –um eris
 III sing. argumentatus, –a, –um erit
 I plur. argumentati, –ae, –a erimus
 II plur. argumentati, –ae, –a eritis
 III plur. argumentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. argūmenter
 II sing. argūmentēris, argūmentēre
 III sing. argūmentētur
 I plur. argūmentēmur
 II plur. argūmentemĭni
 III plur. argūmententur
IMPERFETTO
 I sing. argūmentārer
 II sing. argūmentarēris, argūmentarēre
 III sing. argūmentarētur
 I plur. argūmentarēmur
 II plur. argūmentaremĭni
 III plur. argūmentarentur
PERFETTO
 I sing. argumentatus, –a, –um sim
 II sing. argumentatus, –a, –um sis
 III sing. argumentatus, –a, –um sit
 I plur. argumentati, –ae, –a simus
 II plur. argumentati, –ae, –a sitis
 III plur. argumentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. argumentatus, –a, –um essem
 II sing. argumentatus, –a, –um esses
 III sing. argumentatus, –a, –um esset
 I plur. argumentati, –ae, –a essemus
 II plur. argumentati, –ae, –a essetis
 III plur. argumentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. argūmentāre
 II plur. argūmentamĭni
FUTURO
 II sing. argūmentātor
 III sing. argūmentātor
 II plur. –
 III plur. argūmentantor
INFINITO
PRESENTE
 argūmentāri
PERFETTO
 Singolare: argumentatus, –a, –um esse
 Plurale: argumentati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: argumentatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: argumentatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 argūmentans, –antis
FUTURO
 argumentatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: argumentatum
 Passivo: argumentatu
GERUNDIO
 Genitivo: argūmentandi
 Dativo: argūmentando
 Accusativo: argūmentandum
 Ablativo: argūmentando
 
GERUNDIVO
 argūmentandus, –a, –um


<<  argumentatus argūmentōsus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ARGUMENTOR100}} ---CACHE---