Declinatore / Coniugatore Latino
argūmentor - Diatesi attiva
(argūmentor, argūmentāris, argumentatus sum, argūmentāri)
verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | argūmentor |
II sing. | argūmentāris, argūmentāre |
III sing. | argūmentātur |
I plur. | argūmentāmur |
II plur. | argūmentamĭni |
III plur. | argūmentantur |
IMPERFETTO |
I sing. | argūmentābar |
II sing. | argūmentabāris, argūmentabāre |
III sing. | argūmentabātur |
I plur. | argūmentabāmur |
II plur. | argūmentabamĭni |
III plur. | argūmentabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | argūmentābor |
II sing. | argūmentabĕris, argūmentabĕre |
III sing. | argūmentabĭtur |
I plur. | argūmentabĭmur |
II plur. | argūmentabimĭni |
III plur. | argūmentabuntur |
PERFETTO |
I sing. | argumentatus, –a, –um sum |
II sing. | argumentatus, –a, –um es |
III sing. | argumentatus, –a, –um est |
I plur. | argumentati, –ae, –a sumus |
II plur. | argumentati, –ae, –a estis |
III plur. | argumentati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | argumentatus, –a, –um eram |
II sing. | argumentatus, –a, –um eras |
III sing. | argumentatus, –a, –um erat |
I plur. | argumentati, –ae, –a eramus |
II plur. | argumentati, –ae, –a eratis |
III plur. | argumentati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | argumentatus, –a, –um ero |
II sing. | argumentatus, –a, –um eris |
III sing. | argumentatus, –a, –um erit |
I plur. | argumentati, –ae, –a erimus |
II plur. | argumentati, –ae, –a eritis |
III plur. | argumentati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | argūmenter |
II sing. | argūmentēris, argūmentēre |
III sing. | argūmentētur |
I plur. | argūmentēmur |
II plur. | argūmentemĭni |
III plur. | argūmententur |
IMPERFETTO |
I sing. | argūmentārer |
II sing. | argūmentarēris, argūmentarēre |
III sing. | argūmentarētur |
I plur. | argūmentarēmur |
II plur. | argūmentaremĭni |
III plur. | argūmentarentur |
PERFETTO |
I sing. | argumentatus, –a, –um sim |
II sing. | argumentatus, –a, –um sis |
III sing. | argumentatus, –a, –um sit |
I plur. | argumentati, –ae, –a simus |
II plur. | argumentati, –ae, –a sitis |
III plur. | argumentati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | argumentatus, –a, –um essem |
II sing. | argumentatus, –a, –um esses |
III sing. | argumentatus, –a, –um esset |
I plur. | argumentati, –ae, –a essemus |
II plur. | argumentati, –ae, –a essetis |
III plur. | argumentati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | argūmentāre |
II plur. | argūmentamĭni |
FUTURO |
II sing. | argūmentātor |
III sing. | argūmentātor |
II plur. | – |
III plur. | argūmentantor |
INFINITO |
PRESENTE |
argūmentāri |
PERFETTO |
Singolare: | argumentatus, –a, –um esse |
Plurale: | argumentati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | argumentatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | argumentatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
argūmentans, –antis |
FUTURO |
argumentatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | argumentatum |
Passivo: | argumentatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | argūmentandi |
Dativo: | argūmentando |
Accusativo: | argūmentandum |
Ablativo: | argūmentando |
|
GERUNDIVO |
argūmentandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARGUMENTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|