Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


appōnor - Diatesi passiva

(appōno, appōnis, apposui, appositum, appōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. appōnor
 II sing. appōnĕris, appōnĕre
 III sing. appōnĭtur
 I plur. appōnĭmur
 II plur. appōnimĭni
 III plur. appōnuntur
IMPERFETTO
 I sing. appōnēbar
 II sing. appōnebāris, appōnebāre
 III sing. appōnebātur
 I plur. appōnebāmur
 II plur. appōnebamĭni
 III plur. appōnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. appōnar
 II sing. appōnēris, appōnēre
 III sing. appōnētur
 I plur. appōnēmur
 II plur. appōnemĭni
 III plur. appōnentur
PERFETTO
 I sing. appositus, –a, –um sum
 II sing. appositus, –a, –um es
 III sing. appositus, –a, –um est
 I plur. appositi, –ae, –a sumus
 II plur. appositi, –ae, –a estis
 III plur. appositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. appositus, –a, –um eram
 II sing. appositus, –a, –um eras
 III sing. appositus, –a, –um erat
 I plur. appositi, –ae, –a eramus
 II plur. appositi, –ae, –a eratis
 III plur. appositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. appositus, –a, –um ero
 II sing. appositus, –a, –um eris
 III sing. appositus, –a, –um erit
 I plur. appositi, –ae, –a erimus
 II plur. appositi, –ae, –a eritis
 III plur. appositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. appōnar
 II sing. appōnāris, appōnāre
 III sing. appōnātur
 I plur. appōnāmur
 II plur. appōnamĭni
 III plur. appōnantur
IMPERFETTO
 I sing. appōnĕrer
 II sing. appōnerēris, appōnerēre
 III sing. appōnerētur
 I plur. appōnerēmur
 II plur. appōneremĭni
 III plur. appōnerentur
PERFETTO
 I sing. appositus, –a, –um sim
 II sing. appositus, –a, –um sis
 III sing. appositus, –a, –um sit
 I plur. appositi, –ae, –a simus
 II plur. appositi, –ae, –a sitis
 III plur. appositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. appositus, –a, –um essem
 II sing. appositus, –a, –um esses
 III sing. appositus, –a, –um esset
 I plur. appositi, –ae, –a essemus
 II plur. appositi, –ae, –a essetis
 III plur. appositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. appōnĕre
 II plur. appōnimĭni
FUTURO
 II sing. appōnĭtor
 III sing. appōnĭtor
 II plur. –
 III plur. appōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 appositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 appōni
PERFETTO
 Singolare: appositus, –a, –um esse
 Plurale: appositi, –ae, –a esse
FUTURO
 appositum esse
GERUNDIVO
 appōnendus, –a, –um
SUPINO
 appositu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  appōno apporrectus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:APPONOR100}} ---CACHE---