Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


antestor - Diatesi attiva

(antestor, antestāris, antestatus sum, antestāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. antestor
 II sing. antestāris, antestāre
 III sing. antestātur
 I plur. antestāmur
 II plur. antestamĭni
 III plur. antestantur
IMPERFETTO
 I sing. antestābar
 II sing. antestabāris, antestabāre
 III sing. antestabātur
 I plur. antestabāmur
 II plur. antestabamĭni
 III plur. antestabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. antestābor
 II sing. antestabĕris, antestabĕre
 III sing. antestabĭtur
 I plur. antestabĭmur
 II plur. antestabimĭni
 III plur. antestabuntur
PERFETTO
 I sing. antestatus, –a, –um sum
 II sing. antestatus, –a, –um es
 III sing. antestatus, –a, –um est
 I plur. antestati, –ae, –a sumus
 II plur. antestati, –ae, –a estis
 III plur. antestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. antestatus, –a, –um eram
 II sing. antestatus, –a, –um eras
 III sing. antestatus, –a, –um erat
 I plur. antestati, –ae, –a eramus
 II plur. antestati, –ae, –a eratis
 III plur. antestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. antestatus, –a, –um ero
 II sing. antestatus, –a, –um eris
 III sing. antestatus, –a, –um erit
 I plur. antestati, –ae, –a erimus
 II plur. antestati, –ae, –a eritis
 III plur. antestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. antester
 II sing. antestēris, antestēre
 III sing. antestētur
 I plur. antestēmur
 II plur. antestemĭni
 III plur. antestentur
IMPERFETTO
 I sing. antestārer
 II sing. antestarēris, antestarēre
 III sing. antestarētur
 I plur. antestarēmur
 II plur. antestaremĭni
 III plur. antestarentur
PERFETTO
 I sing. antestatus, –a, –um sim
 II sing. antestatus, –a, –um sis
 III sing. antestatus, –a, –um sit
 I plur. antestati, –ae, –a simus
 II plur. antestati, –ae, –a sitis
 III plur. antestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. antestatus, –a, –um essem
 II sing. antestatus, –a, –um esses
 III sing. antestatus, –a, –um esset
 I plur. antestati, –ae, –a essemus
 II plur. antestati, –ae, –a essetis
 III plur. antestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. antestāre
 II plur. antestamĭni
FUTURO
 II sing. antestātor
 III sing. antestātor
 II plur. –
 III plur. antestantor
INFINITO
PRESENTE
 antestāri
PERFETTO
 Singolare: antestatus, –a, –um esse
 Plurale: antestati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: antestatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: antestatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 antestans, –antis
FUTURO
 antestatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: antestatum
 Passivo: antestatu
GERUNDIO
 Genitivo: antestandi
 Dativo: antestando
 Accusativo: antestandum
 Ablativo: antestando
 
GERUNDIVO
 antestandus, –a, –um


<<  antestor antĕvĕniens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ANTESTOR200}} ---CACHE---