Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | annītor |
II sing. | annītĕris, annītĕre |
III sing. | annītĭtur |
I plur. | annītĭmur |
II plur. | annītimĭni |
III plur. | annītuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | annītēbar |
II sing. | annītebāris, annītebāre |
III sing. | annītebātur |
I plur. | annītebāmur |
II plur. | annītebamĭni |
III plur. | annītebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | annītar |
II sing. | annītēris, annītēre |
III sing. | annītētur |
I plur. | annītēmur |
II plur. | annītemĭni |
III plur. | annītentur |
PERFETTO |
I sing. | annisus, –a, –um sum |
II sing. | annisus, –a, –um es |
III sing. | annisus, –a, –um est |
I plur. | annisi, –ae, –a sumus |
II plur. | annisi, –ae, –a estis |
III plur. | annisi, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | annisus, –a, –um eram |
II sing. | annisus, –a, –um eras |
III sing. | annisus, –a, –um erat |
I plur. | annisi, –ae, –a eramus |
II plur. | annisi, –ae, –a eratis |
III plur. | annisi, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | annisus, –a, –um ero |
II sing. | annisus, –a, –um eris |
III sing. | annisus, –a, –um erit |
I plur. | annisi, –ae, –a erimus |
II plur. | annisi, –ae, –a eritis |
III plur. | annisi, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | annītar |
II sing. | annītāris, annītāre |
III sing. | annītātur |
I plur. | annītāmur |
II plur. | annītamĭni |
III plur. | annītantur |
IMPERFETTO |
I sing. | annītĕrer |
II sing. | annīterēris, annīterēre |
III sing. | annīterētur |
I plur. | annīterēmur |
II plur. | annīteremĭni |
III plur. | annīterentur |
PERFETTO |
I sing. | annisus, –a, –um sim |
II sing. | annisus, –a, –um sis |
III sing. | annisus, –a, –um sit |
I plur. | annisi, –ae, –a simus |
II plur. | annisi, –ae, –a sitis |
III plur. | annisi, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | annisus, –a, –um essem |
II sing. | annisus, –a, –um esses |
III sing. | annisus, –a, –um esset |
I plur. | annisi, –ae, –a essemus |
II plur. | annisi, –ae, –a essetis |
III plur. | annisi, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | annītĕre |
II plur. | annītimĭni |
FUTURO |
II sing. | annītĭtor |
III sing. | annītĭtor |
II plur. | – |
III plur. | annītuntor |
INFINITO |
PRESENTE |
annīti |
PERFETTO |
Singolare: | annisus, –a, –um esse |
Plurale: | annisi, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | annisūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | annisūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
annītens, –entis |
FUTURO |
annisūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | annisum |
Passivo: | – |
GERUNDIO |
Genitivo: | annītendi |
Dativo: | annītendo |
Accusativo: | annītendum |
Ablativo: | annītendo |
|
GERUNDIVO |
– |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ANNITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|