Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ănhēlor - Diatesi passiva

(ănhēlo, ănhēlas, anhelavi, anhelatum, ănhēlāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ănhēlor
 II sing. ănhēlāris, ănhēlāre
 III sing. ănhēlātur
 I plur. ănhēlāmur
 II plur. ănhēlamĭni
 III plur. ănhēlantur
IMPERFETTO
 I sing. ănhēlābar
 II sing. ănhēlabāris, ănhēlabāre
 III sing. ănhēlabātur
 I plur. ănhēlabāmur
 II plur. ănhēlabamĭni
 III plur. ănhēlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ănhēlābor
 II sing. ănhēlabĕris, ănhēlabĕre
 III sing. ănhēlabĭtur
 I plur. ănhēlabĭmur
 II plur. ănhēlabimĭni
 III plur. ănhēlabuntur
PERFETTO
 I sing. anhelatus, –a, –um sum
 II sing. anhelatus, –a, –um es
 III sing. anhelatus, –a, –um est
 I plur. anhelati, –ae, –a sumus
 II plur. anhelati, –ae, –a estis
 III plur. anhelati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. anhelatus, –a, –um eram
 II sing. anhelatus, –a, –um eras
 III sing. anhelatus, –a, –um erat
 I plur. anhelati, –ae, –a eramus
 II plur. anhelati, –ae, –a eratis
 III plur. anhelati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. anhelatus, –a, –um ero
 II sing. anhelatus, –a, –um eris
 III sing. anhelatus, –a, –um erit
 I plur. anhelati, –ae, –a erimus
 II plur. anhelati, –ae, –a eritis
 III plur. anhelati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ănhēler
 II sing. ănhēlēris, ănhēlēre
 III sing. ănhēlētur
 I plur. ănhēlēmur
 II plur. ănhēlemĭni
 III plur. ănhēlentur
IMPERFETTO
 I sing. ănhēlārer
 II sing. ănhēlarēris, ănhēlarēre
 III sing. ănhēlarētur
 I plur. ănhēlarēmur
 II plur. ănhēlaremĭni
 III plur. ănhēlarentur
PERFETTO
 I sing. anhelatus, –a, –um sim
 II sing. anhelatus, –a, –um sis
 III sing. anhelatus, –a, –um sit
 I plur. anhelati, –ae, –a simus
 II plur. anhelati, –ae, –a sitis
 III plur. anhelati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. anhelatus, –a, –um essem
 II sing. anhelatus, –a, –um esses
 III sing. anhelatus, –a, –um esset
 I plur. anhelati, –ae, –a essemus
 II plur. anhelati, –ae, –a essetis
 III plur. anhelati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ănhēlāre
 II plur. ănhēlamĭni
FUTURO
 II sing. ănhēlātor
 III sing. ănhēlātor
 II plur. –
 III plur. ănhēlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 anhelatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ănhēlāri
PERFETTO
 Singolare: anhelatus, –a, –um esse
 Plurale: anhelati, –ae, –a esse
FUTURO
 anhelatum esse
GERUNDIVO
 ănhēlandus, –a, –um
SUPINO
 anhelatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ănhēlo ănhēlus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ANHELOR100}} ---CACHE---