Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | adtŏnor |
| II sing. | adtŏnāris, adtŏnāre |
| III sing. | adtŏnātur |
| I plur. | adtŏnāmur |
| II plur. | adtŏnamĭni |
| III plur. | adtŏnantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adtŏnābar |
| II sing. | adtŏnabāris, adtŏnabāre |
| III sing. | adtŏnabātur |
| I plur. | adtŏnabāmur |
| II plur. | adtŏnabamĭni |
| III plur. | adtŏnabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | adtŏnābor |
| II sing. | adtŏnabĕris, adtŏnabĕre |
| III sing. | adtŏnabĭtur |
| I plur. | adtŏnabĭmur |
| II plur. | adtŏnabimĭni |
| III plur. | adtŏnabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | adtonitus, –a, –um sum |
| II sing. | adtonitus, –a, –um es |
| III sing. | adtonitus, –a, –um est |
| I plur. | adtoniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | adtoniti, –ae, –a estis |
| III plur. | adtoniti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adtonitus, –a, –um eram |
| II sing. | adtonitus, –a, –um eras |
| III sing. | adtonitus, –a, –um erat |
| I plur. | adtoniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | adtoniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | adtoniti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | adtonitus, –a, –um ero |
| II sing. | adtonitus, –a, –um eris |
| III sing. | adtonitus, –a, –um erit |
| I plur. | adtoniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | adtoniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | adtoniti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | adtŏner |
| II sing. | adtŏnēris, adtŏnēre |
| III sing. | adtŏnētur |
| I plur. | adtŏnēmur |
| II plur. | adtŏnemĭni |
| III plur. | adtŏnentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adtŏnārer |
| II sing. | adtŏnarēris, adtŏnarēre |
| III sing. | adtŏnarētur |
| I plur. | adtŏnarēmur |
| II plur. | adtŏnaremĭni |
| III plur. | adtŏnarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | adtonitus, –a, –um sim |
| II sing. | adtonitus, –a, –um sis |
| III sing. | adtonitus, –a, –um sit |
| I plur. | adtoniti, –ae, –a simus |
| II plur. | adtoniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | adtoniti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adtonitus, –a, –um essem |
| II sing. | adtonitus, –a, –um esses |
| III sing. | adtonitus, –a, –um esset |
| I plur. | adtoniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | adtoniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | adtoniti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | adtŏnāre |
| II plur. | adtŏnamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | adtŏnātor |
| III sing. | adtŏnātor |
| II plur. | – |
| III plur. | adtŏnantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| adtonitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| adtŏnāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | adtonitus, –a, –um esse |
| Plurale: | adtoniti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| adtonitum esse |
| GERUNDIVO |
| adtŏnandus, –a, –um |
| SUPINO |
| adtonitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADTONOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
