Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | adnoscor |
| II sing. | adnoscĕris, adnoscĕre |
| III sing. | adnoscĭtur |
| I plur. | adnoscĭmur |
| II plur. | adnoscimĭni |
| III plur. | adnoscuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adnoscēbar |
| II sing. | adnoscebāris, adnoscebāre |
| III sing. | adnoscebātur |
| I plur. | adnoscebāmur |
| II plur. | adnoscebamĭni |
| III plur. | adnoscebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | adnoscar |
| II sing. | adnoscēris, adnoscēre |
| III sing. | adnoscētur |
| I plur. | adnoscēmur |
| II plur. | adnoscemĭni |
| III plur. | adnoscentur |
| PERFETTO |
| I sing. | adnitus, –a, –um sum |
| II sing. | adnitus, –a, –um es |
| III sing. | adnitus, –a, –um est |
| I plur. | adniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | adniti, –ae, –a estis |
| III plur. | adniti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adnitus, –a, –um eram |
| II sing. | adnitus, –a, –um eras |
| III sing. | adnitus, –a, –um erat |
| I plur. | adniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | adniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | adniti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | adnitus, –a, –um ero |
| II sing. | adnitus, –a, –um eris |
| III sing. | adnitus, –a, –um erit |
| I plur. | adniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | adniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | adniti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | adnoscar |
| II sing. | adnoscāris, adnoscāre |
| III sing. | adnoscātur |
| I plur. | adnoscāmur |
| II plur. | adnoscamĭni |
| III plur. | adnoscantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | adnoscĕrer |
| II sing. | adnoscerēris, adnoscerēre |
| III sing. | adnoscerētur |
| I plur. | adnoscerēmur |
| II plur. | adnosceremĭni |
| III plur. | adnoscerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | adnitus, –a, –um sim |
| II sing. | adnitus, –a, –um sis |
| III sing. | adnitus, –a, –um sit |
| I plur. | adniti, –ae, –a simus |
| II plur. | adniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | adniti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | adnitus, –a, –um essem |
| II sing. | adnitus, –a, –um esses |
| III sing. | adnitus, –a, –um esset |
| I plur. | adniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | adniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | adniti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | adnoscĕre |
| II plur. | adnoscimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | adnoscĭtor |
| III sing. | adnoscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | adnoscuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| adnitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| adnosci |
| PERFETTO |
| Singolare: | adnitus, –a, –um esse |
| Plurale: | adniti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| adnitum esse |
| GERUNDIVO |
| adnoscendus, –a, –um |
| SUPINO |
| adnitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADNOSCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
