Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | adlŏquor |
II sing. | adlŏquĕris, adlŏquĕre |
III sing. | adlŏquĭtur |
I plur. | adlŏquĭmur |
II plur. | adlŏquimĭni |
III plur. | adlŏquuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | adlŏquēbar |
II sing. | adlŏquebāris, adlŏquebāre |
III sing. | adlŏquebātur |
I plur. | adlŏquebāmur |
II plur. | adlŏquebamĭni |
III plur. | adlŏquebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | adlŏquar |
II sing. | adlŏquēris, adlŏquēre |
III sing. | adlŏquētur |
I plur. | adlŏquēmur |
II plur. | adlŏquemĭni |
III plur. | adlŏquentur |
PERFETTO |
I sing. | adlocutus, –a, –um sum |
II sing. | adlocutus, –a, –um es |
III sing. | adlocutus, –a, –um est |
I plur. | adlocuti, –ae, –a sumus |
II plur. | adlocuti, –ae, –a estis |
III plur. | adlocuti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | adlocutus, –a, –um eram |
II sing. | adlocutus, –a, –um eras |
III sing. | adlocutus, –a, –um erat |
I plur. | adlocuti, –ae, –a eramus |
II plur. | adlocuti, –ae, –a eratis |
III plur. | adlocuti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | adlocutus, –a, –um ero |
II sing. | adlocutus, –a, –um eris |
III sing. | adlocutus, –a, –um erit |
I plur. | adlocuti, –ae, –a erimus |
II plur. | adlocuti, –ae, –a eritis |
III plur. | adlocuti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | adlŏquar |
II sing. | adlŏquāris, adlŏquare |
III sing. | adlŏquātur |
I plur. | adlŏquāmur |
II plur. | adlŏquamĭni |
III plur. | adlŏquantur |
IMPERFETTO |
I sing. | adlŏquĕrer |
II sing. | adlŏquerēris, adlŏquerēre |
III sing. | adlŏquerētur |
I plur. | adlŏquerēmur |
II plur. | adlŏqueremĭni |
III plur. | adlŏquerentur |
PERFETTO |
I sing. | adlocutus, –a, –um sim |
II sing. | adlocutus, –a, –um sis |
III sing. | adlocutus, –a, –um sit |
I plur. | adlocuti, –ae, –a simus |
II plur. | adlocuti, –ae, –a sitis |
III plur. | adlocuti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | adlocutus, –a, –um essem |
II sing. | adlocutus, –a, –um esses |
III sing. | adlocutus, –a, –um esset |
I plur. | adlocuti, –ae, –a essemus |
II plur. | adlocuti, –ae, –a essetis |
III plur. | adlocuti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | adlŏquĕre |
II plur. | adlŏquimĭni |
FUTURO |
II sing. | adlŏquĭtor |
III sing. | adlŏquĭtor |
II plur. | – |
III plur. | adlŏquuntor |
INFINITO |
PRESENTE |
adlŏqui |
PERFETTO |
Singolare: | adlocutus, –a, –um esse |
Plurale: | adlocuti, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | adlocutūrūm, –am, –ūm |
Plurale: | adlocutūros, –as, –a |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
adlŏquens, –entis |
FUTURO |
adlocutūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | adlocutum |
Passivo: | adlocutu |
GERUNDIO |
Genitivo: | adlŏquendi |
Dativo: | adlŏquendo |
Accusativo: | adlŏquendum |
Ablativo: | adlŏquendo |
|
GERUNDIVO |
adlŏquendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADLOQUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|